Nerja

Het zalige niets doen.

De dagen rijgen zich aaneen, gevuld met wandelingetjes, boodschapjes, paar uurtjes strandhangen en balkonloeren met boek, wijn en knabbels. 

Ook wordt er door mij goed, gezond en vooral lekker gekookt. 

We zijn voorlopig niet te porren om iets cultureels te ondernemen, het is ons nu toch echt te heet onder de oksels geworden. 

Ik moet zeggen, het bevalt ons wel zo. 

Overmorgen is er weer een feest; San Juan. Er worden overal speciale San Juan koeken verkocht. Wij hebben er uiteraard ook een aangeschaft en......het smaakt naar taai taai, ik vind het niet zo lekker. Manlief heeft dus geluk, hij lust er wel pap van. 

Er schijnen die dag bijzondere vuren op het strand gestookt te worden met allerlei bombarie eromheen. 

We zullen erbij zijn en de hele mikmak als een culturele happening beschouwen en zeker en vast doe ik verslag. 

San Juan Nerja 2012

Sorry, sorry, ik zat er naast; het feest van San Juan begon gisteren al en het hoogtepunt was rond middernacht. 

Vele ‘Nerganen’ pakten in de loop van de dag hun auto helemaal vol met tenten,tafels, stoelen, parasols, bbq’s en eten, veel eten en flessen drank uiteraard. 

Wij dachten; die gaan naar hun vakantiehuis of familie/kennissen. 

Maar nee, ze reden naar de oostkant van Nerja, om daar op het strand kwartier te maken. Ter ere van San Juan, is het 1x per jaar toegestaan om op het strand te kamperen. 

En.....de mensen hier nutten het uit hoor, ze bouwen complete dorpen op het strand met stroomvoorzieningen en al. 

Die hele pret begon al, toen wij nog nietsvermoedend op het strand lagen. Gelukkig hadden we toch genoeg van het strandhangen en gingen huiswaarts. 

Maar wat verhoogde de Spanjoolse sfeer nog meer?...........de voetbal, de kwartfinale. 

We voelden de spanning oplopen en begonnen aan een fikse wandeling naar het oosten van Nerja; Playa Burriana. Daar zou het toppunt van het San Juanfeest zich manifesteren. 

Vanaf grote hoogte keken we neer op dit beroemde strand en kregen de schrik van ons leven, was dit ook Nerja? We kregen Valkenburgachtige ‘AHAA erlebnisen’. 

Gelukkig is er geen hoogbouw, maar wel veel toeristische zuip/vreettenten en herrie. 

Maar ook zagen we op het strand de families met hun tijdelijke ‘woningen’. 

Ze waren er klaar voor, nog even de aggregaten aansluiten en dan kon er ook nog voetbal gekeken worden. Ze waren duidelijk al uren aan het feesten en aan het eten. Maar het grote gebeuren liet nog even op zich wachten. 

De vuren werden langzamerhand op stoom gebracht, iedere clan had zijn eigen vuur in een kuiltje in het zand. En......er was een enorme gemeentelijke brandstapel met drankhekken eromheen. 

Door de ‘voetbal’ en het snelle doelpunt werd het een kakafonie van gekte. Wij dachten; wegwezen, dan maar geen zicht op het hoogtepunt, maar een ‘rustig’ wijntje op ons balkon. 

We hebben dus niets meer meegekregen van de San Juan rituelen op het strand. 

Maar..........ik weet wel wat het ritueel is. 

Klokslag 12 uur, gaat de hele meute de plomp in en dat levert op : SCHOONHEID! 

De vuren worden flink opgestookt en dan..... wordt het zuipen, eten, muziek maken, dansen, vrijen en waarschijnlijk nog wat slapen. 

Tja.......en ik dacht toen meteen; het wordt ook kotsen, schijten en piesen op de stranden, getverde getverde getverde. Geen ‘Dixyhutten’ gezien hoor. 

We zagen een strandtent die het zo druk had met visjes roosteren dat ze niet eens in de gaten hadden dat hun toko in de hens stond. Even gewaarschuwd en...... er werd snel geblust, fluitje van een cent en...verder roosteren maar. 

Op ons balkon hoorden we het tweede doelpunt voor Spanje en de gekte was compleet. Een chemisch nachtje zat er niet in, je kunt niet bezig blijven he? 

We hebben geleden vannacht, verschrikkelijk. 

Vandaag besloten we niet naar het strand te gaan, stel je voor, al die viezige resten daar, laat de gemeente eerst maar alles opruimen, voor wij onze goddelijke lijven op het strand neervlijen. 

Het werd dus ons dakterras en het was prima zo! 

By the way.........onze overburen zijn nog niet terug van het feest.......

Mañana Mañana

Tja, van de uitstapjes is niets terecht gekomen, want; TE HEET hier. 

Het is ongenadig heet, zelfs op het strand. Geen zuchtje wind. 

Dan ga je je echt niet vermoeien met bezichtigingen. 

Nee....je past je aan aan de temperatuur, je wordt trager, lomer, luier en vooral dorstiger. 

Ik moet zeggen, we hebben wel aanleg voor de Mediterrane way of live.....manana....... 

Toch hebben we vandaag de hitte getrotseerd, Markt! 

We hadden een hele bestellijst van de kids en.......we hebben de waren hoor. Ja Marten...voor jou ook de felbegeerde zwembroek. En we hebben de ‘jurken’ hoor! 

Dat wordt nog wat om onder de 15 kilo te blijven.............manana. 

We hebben ook de buskaartjes gekocht voor morgen.............Malaga! 

Ik denk dat we weinig van de stad zullen gaan zien, te heet.........manana. 

We hebben een hotel pal aan zee, met ons eigen dakterras en een jacuzzi! 

Het wordt; Honeymonen........we zijn vrijdag 40 jaar wettelijk getrouwd! 

Dat gaan we vieren hoor, ik heb zelfs een knalrode jurk meegenomen en hier knalrode schoentjes gekocht. Ik heb ook nog een bloem, FEEST! 

Vooralsnog genieten we nog even van Nerja en alle heerlijkheden die ons dagelijks lokken..........Manana.