Aardverschuivingen

Time flies, when you have fun! Een goed teken dus. 

Regelmatig nemen we ons voor om eens een dag in het riante appartement te blijven en te cocoonen en tja…daar komt weinig van terecht, het ‘buiten’ blijft trekken. Of het nu regent of niet, de natuur trekt ons naar buiten. We ontdekken steeds meer baaitjes, weggetjes, kroegjes, bloeiende bloeiers, schoorsteentjes, mooie koppen en………..aardverschuivingen! 

Die aardverschuivingen baren ons zorgen. Zo is er nog een normale weg of aarden wand en zo is ie uiteengereten. Het weer is de laatste dagen wat ruiger en dat heeft invloed op de overgebleven aarden/rots formaties. Ja, ik zeg..overgebleven, daar heel veel grond en rots met beton bedekt is geraakt. Er is heel wat aarde/rots verplaatst en niet bepaald doordacht, denk ik en daar zien we nu de gevolgen van. 

We liepen zelfs onveilig op de stoep, een deel daarvan was de aangrenzende afgrond ingestort, rioleringsbuizen waren zelfs gebroken. 

Langs het strand, kun je op sommige stukken maar beter niet lopen, want de kans dat je een modderlawine met de nodige stenen op je hoofd krijgt is groot. We zullen het deze laatste weken vanuit de verte blijven volgen. Vanmorgen hadden we een onvervalste tropische stortbui met onweer en veel hagel en deze bui heeft dus een deel van de stoep meegenomen. 

We lopen dagelijks even het strand op, in de hoop nog een mooie roze hoorntjesschelp voor de kids te vinden, helaas, tot op heden staat de teller nog steeds op 1. 

Het strand blijft ons trekken, de geluiden, het zicht, de geur, het geweld, de diverse mensen, de vissers en…… ik maak graag strandkunst, ha ha! 

Ik heb een restaurantje ontdekt waar ze de goddelijkste vissoep ever hebben en….. tot groot verdriet van Maurice, probeert deze dame die toko een paar keer week aan te doen om het godenmaal tot zich te kunnen nemen. 

Het is een tent waar de locals komen, het ligt bij de vissersbootjes in Olhos d‘Agua. Het is daar altijd levendig en het ruikt lekker vissig daaro. Maurice houdt niet van vis en niet van vislucht, ha ha! Maar hij vindt de sfeer er wel zeer gezellig en neemt er dan maar een wijntje extra op. Zo hebben we daar veel lol om een oud tanig mannetje die dagelijks een poging doet om een oud kapot houten bootje te vernieuwen. Hij is in het wilde weg aan het beitelen en timmeren en er staan altijd wat vissers hem commentaar te geven en uit te lachen. Maar het mannetje gaat stug door, maar wel mopperend. We denken dat het bootje nooit meer de zee op zal gaan. 

Er lopen hier veel Engelsen rond, je herkent ze van verre……..Dik/Bloot/Tattoes/Oorringen/Drank/Plezier. Zelfs als het volgens onze begrippen koud is, lopen ze nog met ontbloot bovenlijf of in een blote top. Ze gaan zelfs de zee in! Of ze nu oud of jong zijn…..ze hebben vele tattoes. Verbazingwekkend! 

Jullie zien dus dat wij ons wel vermaken in de Algarve, we genieten met volle teugen. 

Maar……het wordt weer tijd voor meer actie binnenkort! 

We gaan vrijdag met een jeep het binnenland in, we gaan op zoek naar de kurk van de Moët, wijn, medronho, honing en natuur.