Op...naar Andalucia 2

Chapeau Meisje!

Als mijn trouwe Mac tot leven komt, ben ik meteen in de natuur. 

In een kloof en wel op Gran Canaria. 

Mijn ‘bureaublad’ is een al kloof, in al zijn tijdloze glorie. 

Herinneringen proberen de kop op te steken, maar…………..alles vervaagt, het heden dringt zich bruusk naar voren in al zijn overrulende meedogenloosheid. 

Het fotoboek laat nog op zich wachten, maar is besteld en mijn gedrukte dagboek verkeert in dezelfde status. We zullen blij zijn als we de ‘boeken’ binnen hebben, dan kunnen we zo nu en dan in het verleden duiken om na te genieten van onze tijd op Gran Canaria. 

Tja, het heden, het dagelijkse leven, vaak is dat aangenaam, maar soms staat je wereld even stil. Op zo’n moment besef je dat we dankbaar kunnen zijn, dat het meestal gaat zoals het behoort te gaan. 

Soms dus niet. 

Je ziet lijdzaam dat je dochter ‘vergaat’ van de pijn in haar maagstreek, je kan niets doen. 

De huisarts blijkbaar ook niet, deze schrijft wat maagpilletjes voor. 

Ideale schoonzoon kan het niet meer aanzien en rijdt met haar in de avond naar de EHBO post, even worden ze niet serieus genomen, maar dan wordt er eindelijk actie ondernomen. 

Het blijkt een flinke ontstoken blinde darm te zijn en dochterlief wordt midden in de nacht geopereerd. 

Gelukkig is alles goed gegaan, ze mocht zelfs na anderhalve dag weer naar huis. 

Ze is nu lekker thuis bij haar gezinnetje, de pijnlijke/traumatische herinneringen zullen ook vervagen. 

Dochterlief is een kanjer die al heel wat heeft meegemaakt op medisch gebied. 

Straks, als ze van de napijnen af is en zich weer fit voelt, zet ze haar schouders weer enthousiast onder het leven, niets is haar te veel. 

Dat ze ‘Reuma’ heeft en altijd ‘normale’ pijn, is niet aan haar te merken. 

CHAPEAU meisje! 

In het hol van de leeuw!!!!

Dochterlief is weer opgeknapt, we kunnen dus weer over tot de orde van de dag. 

Van waarbenjij.nu had ik een uitnodiging gekregen om de nieuwe site te komen testen in Utrecht en daar had ik wel oren na. Ik ben en blijf een nieuwsgierig aagje en ik vind het heel leuk om eventuele tips aan te dragen om het bloggen nog aantrekkelijker te maken. 

Vandaag was de grote dag, we togen naar hartje Utrecht, waar het hol van de leeuw gevestigd is. 

Het bedrijf huist in een statig oud pand en………….heeft een enorme bunker in de achtertuin! 

Ik werd allerhartelijkst ontvangen door de enthousiaste medewerkers. 

Het is een leuk trendy team van 12 personen, de mannen zijn in de meerderheid en er is minstens een Apple gebruiker. Dat laatste juich ik toe, want op het moment botert het niet zo tussen de site en een Apple. Er is mij verzekerd dat de nieuwe site Apple vriendelijk zal worden! 

Ik werd via een statige trap naar boven geloodst en mocht plaats nemen in een zonnig kamertje, met uitzicht op de enorme bunker. Ik kreeg een papier met opdrachten en mocht ‘fake’ inloggen op de nieuwe site, met ‘fake’ mailadres etc. etc. en verzon ter plekke de mooiste reizen en dito verslagen, ik plukte her en der prachtige foto’s van de pc, plaatste alleraardigste reacties en noem maar op. Soms liep ik tegen wat bucks op en die werden dan keurig genoteerd door Idwer (stagiaire NHTV, belast met het onderzoek en woonachtig in Breda). Ondertussen werd de hele boel gefilmd, wat zullen ze daar lol hebben als ze het terugzien, want ik ben me er eentje hoor als ik iets aan het uitknobbelen ben, ha ha. 

Ik moet zeggen dat de nieuwe site er erg goed uitziet en gebruiksvriendelijker is. 

Maar ik ben blij dat ik een klein bedrag betaal om VIP gebruiker te zijn, zodat er geen reclames op mijn site komen, dat was een rommelig geheel. 

Als dank mocht ik een rough guide uitzoeken (Nederlandstalig, ik koos Peru!) Dus………..wie weet he? 

Eigenlijk was het plan om na afloop Utrecht te gaan verkennen, maar manlief opperde om er een andere keer met OV heen te gaan en nu naar Drimmelen te gaan. 

Drimmelen is een authentiek lieflijk plaatsje, grenzend aan de Biesbosch en daar kennen we een leuke stek (restaurant het Voske) aan de Amer en daar hebben ze sublieme vissoep! 

Nou, daar had ik wel zin in, het was stralend weer, dus dan zit je daar goed! 

We hebben daar heerlijk aan het water gezeten en gesmuld en deze dame vond dat ze ook wel een wijntje (lees; 2) verdiend had. 

We zetten een boom op met een verdrietige ex Rotterdammer, geschoold klassiek zanger, die onlangs zijn vrouw verloren heeft en elke dag daar een kopje koffie gaat drinken. 

We deden mee met een enquête over het restaurant en prezen ze welgemeend de hemel in. 

We voerden pa en ma eend ons brood en hadden een heerlijke middag, zelfs de zanger was een beetje opgeknapt toen hij wegging.