`Antalaya, Apneu en....Griep

Antalya en....................

Volgende week gaan we weer op reis, naar Antalya! De voorbereidingen zijn begonnen en de reisbescheiden zijn binnen. Heerlijk om nog even naar de zon te gaan, maar nog fijner is dat we weer van Turkije kunnen gaan genieten. Antalya schijnt een mooie authentieke oude kern te hebben met een haventje en…..daar bevindt zich ook ons hotelletje, dus we zitten goed en niet tussen de massa. We willen uiteraard weer zoveel mogelijk lopend doen, maar gaan ook enkele excursies boeken. We hebben ons al goed ingelezen en weten wat we willen gaan zien. 

We vliegen vrijdag 22 oktober om 16:00 vanaf Eindhoven met Transavia en zijn om 20:35 in Antalya (het is daar 1 uur later). Hopelijk gaat de auto niet weer gek doen. 

Het wordt een memorabel tripje omdat het de laatste keer is dat we binnen de schoolvakanties gaan reizen. Maurice gaat met de VUT per 1 Januari en Marjan, speciaal voor jou………een tipje van de sluier………we gaan dan van half Januari tot en met Februari……….een overwinterings reis maken. We hebben een basisstation geboekt en vandaar uit gaan we zo nu en dan de hort op. Die reis wordt bekostigd door de overheid, nl. de bonus van 40 jaar overheidsdienst, vandaar. Het wordt een jubileumreis. We zijn dan wel een tijd van huis en we moeten de kids dan lang missen. Ik voel me schuldig naar mijn oude moeder toe, maar we hebben besloten om toch de VUT op deze manier in te luiden, Maurice heeft er hard voor gewerkt! 

Maurice heeft het niet makkelijk de laatste jaren. Hij heeft ernstig slaapapneu ( 45 ademstops per uur), hij heeft daardoor nooit een diepslaap. Hij is vanaf 3 uur s’middags geheel afgebrand, met alle gevolgen van dien. Tot nu toe is hij elke nacht beademd door een machine (CPAP), dat ding moest dus ook altijd mee op vakantie. Helaas is Maurice een van de weinigen die onbehandelbaar is, het is zelfs erger geworden. We hebben stad en land afgereisd om een oplossing te vinden en zijn uiteindelijk in Antwerpen (UZA) bij een apneu gespecialiseerd professor geweest. Helaas bleek na allerlei onderzoeken en een opname dat er geen afdoende behandeling voor hem is. Naderhand is er een slaaptest gedaan zonder CPAP en toen bleek dat er bijna geen meerwaarde meer is. Als laatste strohalm heeft Maurice nu een MRA aangemeten gekregen, dat is een beugel die zorgt dat de luchtpijp goed open staat. 

Gisteren heeft hij het ding (€1200,-) opgehaald en vannacht gebruikt en wel zonder de CPAP dus. Voor Maurice is het wennen, maar ook voor mij. Nu hoor ik weer andere geluiden en ook snurkt hij weer, ik heb ook apneus gehoord, ik ben erg sceptisch. Maar, we moeten het een kans geven en hopen op beter. Over 5 maanden wordt Maurice weer opgenomen voor slaaponderzoeken. In de tussentijd leven we overdag en pakken wat we pakken kunnen. Gelukkig hebben we een positieve kijk op de zaken en zijn we levensgenieters. Duzzzz, vandaar de extra winterreis! 

Griep???

Er zal toch geen kink in de kabel komen………..ik voel me nl grieperig, arghhhhhhhh, je begrijpt dat ik veel paracetamollen heb ingepakt, ik zal portverdrie genieten! 

Ik heb weer eens te veel geknuffeld met de zieke kids. 

Morgen vliegen we met Transavia om 16:00 vanaf Eindhoven naar Antalya en hopen rond 9 uur bij ons hotelletje te arriveren. We zullen dan wel hongerig zijn en gaan dus meteen op zoek naar het lekkere Turkse eten! 

Het wordt morgen 29 graden daarzo, dus het ziet er goed uit en……...het blijft de hele week goed en……….geen regen! 

We zullen de week goed uitnutten, we willen zoveel mogelijk zien en ervaren. 

We gaan in ieder geval naar het archeologisch museum, dat schijnt een topper te zijn, en naar Aspendos en we gaan een boottocht maken. We zullen ook wel een paar uurtjes op het strand te spotten zijn. 

Ik verheug me om lekker door de oude stad te slenteren en op het mooie park, waar de parkieten in de bomen nestelen en waar bijzondere bomen en planten te zien zijn. 

Ook heb ik een paar ‘sjopopdrachten’, daar zal ik niet met tegenzin aan voldoen en wie weet wat we nog tegenkomen. 

Mijn koffer heb ik met zorg ingepakt, ik kan in een tel van een blote toerist in een net meisje veranderen. Leve de sjaals, leggings en vestjes. Je moet per slot van rekening wel respect tonen voor de Turkse waarden. 

Mijn dierbare laptop/phone en fototoestelbatterij zijn opgeladen en wachten in mijn roze rugzak op gebruik. Jullie zullen life verslag krijgen, er is wifi in de lounge van het hotel en wie weet kan ik met mijn antenne (ja, die gaat ook mee) de wifi naar onze kamer halen! 

Ook de dompelaar en de oploskoffie gaan mee om de ochtend lekker rustig te kunnen opstarten. We hebben half pension geboekt, maar zullen zeker en vast ook buiten de deur gaan eten. 

Er is een obstakel dat we moeten overwinnen, we mogen nl geen water mee nemen in het hotel. Dat vind ik werkelijk van de zotte. Zo willen ze je verplichten om hun (te) dure water te kopen. Wij gaan gewoon in mijn roze rugzak water smokkelen, het lijkt me sterk dat ze gaan controleren en de lege flessen smokkelen we er weer op dezelfde manier uit en wie weet, behoort de lekkere Kava Klidere ook tot de mogelijkheden, ha ha. Duzzzzz…….de kurkentrekker gaat zeker mee, ook handig om onderweg op zak te hebben, als we opeens besluiten om te gaan picknicken. Zou ik ook bruine zakken moeten meenemen?