Een bekeuring? en bijna is het zover

Een verwarnung mit verwarnungsgeld!

Hallo maar weer, om maar meteen met de deur in huis te vallen, we hebben de bekeuring binnen. Weten jullie nog????... daar hoch in der Eifel bij Monschau in de mist? Ja, daar, die flits recht in mijn gezicht! Nou, van die foto is helaas niets terecht gekomen, tenminste niet op papier, de kiek is geheel zwart! Hoe ze ons nummer hebben kunnen zien....ik weet het niet. In ieder geval hebben ze ons opgesnord. We kregen gisteren een gewichtige enveloppe binnen van het amt Ordnungsangelegenheiten Aachen. De inhoud van de enveloppe bestaat uit 3 vellen papier met stempels en pittige duitse teksten. Het is echter geen bekeuring, maar een waarschuwing MET waarschuwingsgeld! Dus voor de statistieken van het rijgedrag van Maurice, telt dit geval niet dus-(Hij staat op 1 bekeuring voor foutparkeren en dat in 40 jaar!). 
Ja, en nu zijn jullie wel benieuwd wat wij moeten betalen voor dit stukje proza.......... 10 euro! Een koopje dus, we kunnen het aanvechten, want het was echt stik mistig daarzo, maar al dat gedoe, daar hebben we kein lust an! Dus straks ga ik me eens verdiepen in al dat IBAN gedoe, het kan maar gebeurd zijn he? 

En nu over naar Sappho! 
Wat een dame, al zoooooo lang verdwenen van onze aardkloot (voor Christus nog wel) en dan wordt er nog over haar geroddeld. Was ze lesbisch, of was ze bi, was ze een muze, was ze een levensgenieter die van alles genoot? Wie zal het zeggen, maar feit is, dat ze kon schilderen met het woord. 
Marjan, jij hebt een punt, haar recent gevonden gedicht is aan de depressieve kant, ze genoot duidelijk niet van het ouder worden. Jammer, jammer, dat is gelukkig bij ons wel anders he? Als ik nu naar mijn 85 jarige moeder kijk, denk ik: "zo wil ik niet worden", zij telt haar ellende, elke dag weer, ze ziet geen kleur meer, ze wacht, lijdt en is bang. Triest! 

Ik ben tevreden met mijn bestaan. Ik probeer er wat van te maken. Ok, de zwaartekracht is meedogenloos, maar ook om te lachen. Iedereen maakt in zijn leven dieptepunten mee, die kunnen je verharden of verbitteren, maar je kan er ook rijker door worden. 
Wij allen zullen er aan moeten geloven, ook de jeugd uiteindelijk! Laat de jeugd maar grinneken om de ouwetjes, ook zij.......! 
Maar...lieve jeugd.......wij ouderen hangen nog graag de beest uit hoor, het kind blijft in de mens! 
Proost......op het leven.....LEEF! 

Wat Lesbos....Sappho.........nu al teweeg brengt..........en de reis moet nog beginnen, nog 6 weken en dan...........

We zijn aan vakantie toe!

Nog 4 weken, dan is het eindelijk zo ver………we gaan op vakantie….en ohhhh, wat zijn we er aan toe! We zijn leeg en moe. Tja, waarvan, zullen jullie je afvragen? Van de VERHUIS van mijn moeder. Die heeft heel wat voeten in de aarde gehad. Weken van te voren begon het geregel en het gedoe, het gepak en georganiseer en dat vaak in aanwezigheid van een niet bepaald gemakkelijke vrouw van 85 jaar in een verwarmde potdichte ruimte, terwijl het buiten zeer heet was! Het was aanpoten, geloof me! Natuurlijk mocht er weinig tot niets weggegooid worden, want je weet maar nooit wat de dame in kwestie nog nodig denkt te hebben, zoals o.a.………..bergschoenen! De grote en zware spullen zouden door een verhuisbedrijf vervoerd worden, met als uitdaging dat diezelfde dag de sleutel van de oude flat nog ingeleverd moest worden. Toen bleek dat het bedrijf door omstandigheden ernstig verlaat zou zijn, zijn we zelf alvast gaan sjouwen. Uiteindelijk was het verhuisbedrijf binnen anderhalf uur klaar, was het te laat voor de sleuteloverdracht en wilden die boeven toch de afgesproken 3 uur berekenen! Toen waren de rapen, die de hele dag al hadden gesudderd, echt gaar. Wij waren met 6 man sterk en de verhuizers met 5 potige,/harige/hanige, die telden zeker voor 10 in vergelijking met ons, waarvan de gemiddelde leeftijd 50+ bedroeg. Maar wij waren verbaal weer sterk en lieten ons niet uit het veld slaan, ook niet toen de harige, patserige en ruim ‘be-oorbelde’ kopman, intimiderend voor ons kwam staan, gelijk een blazende pauw. Uiteindelijk werd de big boss gebeld en ging er een behoorlijk bedrag van de prijs af en toen ik als afsluiter nog ieder een fooi gaf, vertrokken ze stomverbaasd. 
Het ‘gewonnen’ geld hebben we naderhand ‘opgechineesd’! 
De naweeën van de verhuis nemen dagelijks nog uren van mijn tijd en levensgeluk in beslag. Ik wordt beschouwd als plaatsvervangend geheugen van de oude dame, tevens als duvelstoejager en zelfs als zondebok. Tel uit je winst, ik kan wel iets leukers bedenken. 
Begrijpen jullie nu dat ik bijna niet kan wachten om op vakantie te gaan? Lekker weg met manlief, onszelf zijn en onze eigen gang gaan. Helaas is het zover nog niet. De komende week staat in het teken van de 6e verjaardag van onze oudste kleindochter. Op haar verzoek gaan we samen hartenwafels bakken voor haar traktatie en ben ik ingeschakeld als hulpje op haar tropische disco en als klap op de vuurpijl volgt er een paar dagen later ook nog een groots ‘grotemensenfeest’. En in de tussentijd zal de oude dame ook haar eisen stellen, vrees ik. Pfffff en daarna nog 3 weken te gaan.