Breda en met passie door de impasse

Kom op, uit je luie zonnestoel, we gaan op stap. Het is vandaag feest, het is onze 2e Ste Vut! Ik neem jullie mee naar het centrum van Breda. Doe maar even makkelijke schoenen aan, want we gaan lopen en vergeet je niet in te smeren, want het is verbrandweer. 

We lopen het Ginneken uit via de brug over de Zuidelijke rondweg (stinkweg met te veel fijnstof) en lopen middels de Ginnekenweg door de wijk, ’Zandberg’. Deze wijk is ook nog authentiek gebleven met zijn vele statige panden en heeft enkele winkels en horecagelegenheden. Hier ligt o.a. een superleuke/originele bloemist, geheten V&V bloemen & wonen en ‘café noir’ (kroeg voor 35+ en beslist een place to be, in Breda). 

Maar wij gaan er nu geen drankje doen, wij lopen naar de kruising met de Baronielaan (een statige laan met veel te veel auto’s), steken over en komen dan in de chique Wilhelminastraat, ook wel de boulevard van Breda genoemd. Je kunt hier heerlijk sjoppen als je over een gevulde beurs beschikt, bijv. bij Pauw en Uggs. Het is een prettige winkelstraat en je vindt er gelukkig GEEN grote ketens, die liggen dieper het centrum in en….die laten we links liggen. We gaan naar de Grote Markt en daar worden beslist al je zintuigen geprikkeld. Kijk en Geniet! Mocht je wat willen drinken of eten dan is Dickens and Jones een leuke aanrader. 

We lopen na al dit zinnenprikkelende gebeuren naar de Haven, ja ja, we hebben een haven! Over een tijdje gaan heuse jachten er aanmeren, maar vooralsnog kun je vanaf daar een bijzonder leuke en leerzame rondvaart maken door de Bredase singels. Dit is vooral zo leuk omdat het verzorgd wordt door mensen met een verstandelijke beperking. Zij hebben een pracht van een verhaal ingestudeerd met ingebouwde grappen en kijk niet gek op als ze even hun rol vergeten en met een medecollega/boot een race willen aangaan. 

Nog een leuke tip voor de binnenstad is het SAS, een design winkel/eetplein, daar vind je zelfs een dierenboetiek! 

Hierna gaan we uiteraard even naar het begijnhof in de Catharinastraat . Mocht je geïnteresseerd zijn in Grafisch Design dan mag je het museum in de Boschstraat niet overslaan, een juweeltje en……je ernaast (Beijerd) kan heerlijke biertjes drinken. Om de sightseeing compleet te maken, werpen we nog even een blik op de schouwburg en de bibliotheek en lopen langs de ‘kolenkitten’ van Breda weer richting Ginneken. 

Zoals je misschien al opgevallen is, is Breda een stad vol met torentjes, de een nog mooier dan de andere. 

Ik ben trots op mijn stad en voel me er thuis! 

Met passie door de impasse

Ik maak even tijd voor een babbel. Langzamerhand zijn we ingekapseld door de VUT. We vinden het wel best zo, vooral met het schitterende weertje. We zitten vele uren op ons terras, Maurice uiteraard in de zon met zijn muziek en ik onder een miniprunusje, die mij net genoeg schaduw biedt. 

Ik lees me klem daar, want ik heb zoveeeeeeel boeken op mijn ereader staan, dat ik er helemaal door begeisterd ben geraakt. Ik lees de vreemdste boeken, die ik vrijwillig nooit gekozen zou hebben, maar ze staan op een een aangeschafte cd en dan moet ik ze toch lezen he? Ik heb ervoor betaald dus…lezen die handel, zoals het een ware Hollander betaamt. En……ik moet zeggen….er zitten onverwachte juweeltjes bij. Maar ook rubish, grrrrr en vooral die hogere sferen boeken, die klik ik snel weg, ik heb daar niets mee. Ook de meeste oppervlakkige vrouwenboeken en science fiction kunnen me niet bekoren. Maar……er zijn nog zeker 2000 boeken die de moeite waard zullen zijn. Je begrijpt dat ik het dus eigenlijk razend druk heb, want maandelijks krijg ik ook nog eens zo’n 50 boeken erbij van een boekenmaat. HEERLIJK, vind ik, maar…..het maakt me wel a-sociaal en…mijn huis verstoft en…..mijn omgeving begint zich te roeren. Maar…onze bankrekening heeft er nog nooit zo gezond uit gezien, ik heb geen tijd om geld uit te geven! 

Gekookt wordt er wel hoor en…lekker, moet ik zeggen en voor de kleinkinderen leg ik meteen de ereader aan de kant, die laat ik dus voor alle duidelijkheid niet uit mijn handen vallen. Ook lijdt mijn mantelzorg voor mijn oude moeder er niet onder. 

Nu zul je denken….die begint zich schuldig te voelen…..maar….niet dus! Ik vind dat we deze a-sociale impasse met passie consumeren moeten en wel sans rancune. Nu kan ik jullie allerlei flut argumenten geven om mijn gelijk te halen, maar dat doe ik lekker niet. Ik geef jullie HET argument. 

Zoals jullie weten heeft Maurice een ernstige vorm van apneu. Wij belandden daardoor in een diep dal, maar zijn positief gebleven en hebben alles eruit gehaald wat er in zat voor ons. En….mede door de volharding van de longarts, hebben we een behandeling gevonden die aanslaat, de MRA. 

We kruipen langzamerhand uit het dal en weten weer wat slapen is en hoe het voelt om tenminste 6 uren te hebben geslapen. We zijn bezig met een slaapinhaalslag en lijken zelfs vermoeider. We zijn weer aan het leren hoe het is om een avond tv te kijken, ongekend. 

Kortom; nog even geduld, we zijn er bijna!