Wordfeud

We vallen van het een in het ander. Maar………. mij hoor je niet klagen, want ook drukte kun je enigszins regisseren en aangenaam consumeren. 

Tja…en het weer werkt ook goed mee, wat wil je nog meer? 

De kleinkinderen hadden 2 weken vakantie en wilden veel dagen en nachten bij ons doorbrengen. Wij vonden dat een leuk idee en bedachten allerlei leuke activiteiten. 

Zo hadden we een aangenaam verpozen in de zonovergoten speeltuin van een pannenkoekenhuis, waar de kids het presteerden om als een dolle mee te doen op allerlei ‘kindvriendelijke’ speeltoestellen. 

Manlief en ik hielden om beurten de wacht in verband met oplopende waakstressgevoelens. Ik kan je vertellen dat kijken naar je klimmende kinderen niet bepaald rustgevend is. 

De kids hadden plezier voor tien, de pannenkoeken waren bijzaak en werden maar voor een klein deel opgesnoept, want het ging uiteindelijk om het spelen EN de gouden munt. Ja, daar kon je mee naar een soort kermisspulwinkeltje met glittervolle kleinoden. 

Vuil en moe, maar met een smile van oor tot oor en de handjes gevuld met speelgoed, keerden we met de dames huiswaarts. 

Wij waren gesloopt en de kinderen…….vroegen om eten. Had ik toch effe gedacht dat ik een ‘kookvrije’ dag zou hebben. Voor manlief hoefde ik echter niet te koken, want hij had alle pannenkoeken en ijsresten opgegeten, hij had er immers voor betaald, zonde toch? 

De dames weten wat ze willen hoor en ze verstaan de kunst om ons haarfijn te bespelen. Ze kennen vooral de zwakke plekken van mij. Zo ben ik zo gek om tegenwoordig hun logeerbedjes op te pimpen met kussens/sjaals/pareo’s en kleurige doeken. 

Als ze uit de whirlpool komen, vinden ze het zeer nodig om een uitgebreide massage te krijgen met oma’s dure crèmes en……een minutieuze muggenbulten controle, gevolgd door het smeren van azaron. Verder moeten alle blauwe plekken/bultjes/wondjes een medische behandeling ondergaan. Verbazingwekkend hoeveel ‘pijntjes’ ze hebben, hoor. 

We hebben veel leuks ondernomen, maar ook lekker thuis gespeeld/geverfd/geknutseld en koekjes gebakken. 

Als afsluiter van hun vakantie namen we de dames mee uit eten. 

De jongste had zich er echt op gekleed; een Spaanse jurk en hakjes. Ik heb moeten praten als brugman om haar even ‘gewone’ schoenen aan te laten doen met de belofte dat we bij het restaurant de hakken aan zouden doen. 

We gingen namelijk lopen en dat zijn ze niet gewend en zeker niet op hakken. 

In het restaurant stond een heerlijk buffet opgesteld, voor ieder wat wils, een eldorado voor de kids. Ze waren het liefst meteen gestart met de desserts. Maar genoten uiteindelijk van alles en gedroegen zich als dames! 

Het was een geslaagde onderneming te noemen. 

We kijken terug op een warme/gezellige periode met de kids en zijn dankbaar dat we dit mochten meemaken. 

En nu…..de kinderen zijn weer bij hun ouders, rust zou je denken. 

Niets is minder waar, ik ben door dochterlief verslaafd geraakt aan scrabbelen (wordfeuten) op de iPhone met ‘vrienden’. Ik scrabbel de godganse dag met dochterlief, ideale schoonzoon., schoonmoeder van dochterlief en vele ‘vreemden’. Het is zo verslavend, heb je net een woord gelegd bij de een, kondigt de ander zich weer aan en tussendoor chatten we erop los dat het een lieve lust is. Ach, deze rage zal wel overwaaien, maar nu moet ik snel weer een woord leggen, anders loopt het te erg op, er zijn momenteel 20 wachtenden! Pfffff……..druk druk druk! 

Oh ja, volgende week lopen we de avond4daagse mee met de kids. Ciao, mijn iPhone roept……..