Calatrava

28 maart 2014 - Valencia, Spanje

Calatrava

Gisteren had ik online op waarbenjij.nu een pracht van een verslag geschreven onder het genot van lekkere wijntjes en tapas in de lobby van ons hotel. Toen ik het wilde saven, was de verbinding weg. Echt vette pech, wat was het geval; dit hotel geeft gratis wifi weg, maar je wachtwoord is maar 24 uur geldig, dus je moet dan een nieuwe gaan vragen. Ik, de stommerd had het papier goed moeten lezen en had de ellende kunnen voorkomen. Dus gisteravond heb ik nog keurig een nieuw wachtwoord gevraagd, maar was te moe om nog te schrijven! Vanmorgen werd ik fris en fruitig wakker, ik ben dan altijd vrolijk irritant volgens manlief en hij vond het dus een goed idee dat ik zou gaan schrijven, kon hij nog even een oogje dicht doen. Ik zette een kop koffie (die dompelaar is goud waard) en nam plaats aan het designbureau en probeerde op het web te komen. Tja, had ik dus gedacht, maar……….ik kreeg steeds maar de melding; error en nog een paar indrukwekkende Spaanse zinnen. Na tientallen pogingen kwam ik er met hulp van Maurice die inmiddels klaarwakker was, achter dat er teveel mensen online waren in het hotel. Tja…zakenmensen denk ik. Toen maar gewacht tot ontbijttijd, die mensen moeten toch ook eten. En ja hoor, het lukte, maar voor alle zekerheid schrijf ik mijn verslag toch maar offline en importeer het daarna. Zo, genoeg over mijn wifi en over naar de avond van de 1e dag in Valencia. Zoals gezegd, was het prachtig weer toen we aankwamen en de vooruitzichten voor de volgende dag waren ronduit slecht en wij wilden het Ciudad de las artes y las ciencas met zonlicht aanschouwen. Dus bewonderden we de kamer snel en maakten fotoos ervan in onberispelijke staat! We hadden ook een soort Goodybag met allerlei verwenspullen, heerlijk hoor! We liepen feilloos naar de nieuwe stad (goede voorbereiding)! Ik moet zeggen de eerste blikken waren al adembenemend maar we bleven naar adem happen, wat een kei van een architect is die meneer Calatrava! Vol bewondering hebben we de gebouwen van alle kanten bekeken en er enorm van genoten. Je ziet telkens weer een ander lijnenspel en perspectief en dat gecombineerd met het water rondom maakt het magistraal. Omdat we zo op stel en sprong van het hotel waren vertrokken, hadden we nog niets gedronken, maar gelukkig kwamen we een vrouwtje tegen die horchata verkocht. Horchata is een specialiteit van Valencia, het is een melkachtige drank van aardamandelen en een behoorlijk goede dorstlesser en….LEKKER!!!! Al lurkend doolden we langs en om de prachtige gebouwen. Toen we verzadigd waren van het schouwspel begonnen we aan de terugtocht naar het hotel en oeiiiii……al pijnlijke voeten, we waren te snel na de vlucht aan het lopen geslagen en zeker wat te lang, dus……even een terras opgedoken. We hebben daar in het zonnetje (27 graden) ons eerste Valenciaanse wijntje gedronken, alhoewel, het was er een uit Alicante, maar hij was heerlijk. Toen we helemaal voldaan weer in het hotel aangekomen waren, zagen we dat er ter ere van Moederdag een speciaal 6 gangen diner (voor €30,- met een fles wijn en een fles water!) aangeboden werd. Dit was mijn ultieme kans om 2x Moederdag te vieren. Kan ik er wat aan doen dat die spanjaarden het een week eerder vieren? Dus vlug naar de kamer, even optutten en op naar het restaurant. Het was inmiddels rond 9 uur en voor de Spanjaarden tijd voor het diner en NIET eerder! Om een lang verhaal nu kort te maken, het diner was heerlijk, de ober was een hele aardige roemeen, de wijn was top, het eten was behoorlijk vullend en…….ik was doodmoe. Het was een lange dag en we waren blij toen we rond 11 uur op een oor lagen!