De eerste kennismaking met Pythagorion

Ondanks de herrie van de airco heb ik goed geslapen. We startten de dag met koffietjes op ons balkonnetje, dat omringt is met druivenstokken. We kijken uit op zee en bergen en horen in de verte kalkoenen praten met een enkele geit. We horen een fonteintje klateren in de vijver van de oude man en vissen zwemmen loom in het lauwe water. Ja, het balkon is klein, maar door de entourage, magistraal. Na de koffie is het tijd voor mijn eerste Griekse douche, inderdaad ook klein, maar wel MET douchegordijn en dat is uitzonderlijk hier! Fris gewassen gaan we op weg, via een kronkelend geitenpaadje door de olijfgaarden naar beneden, waar de zee ons fonkelend, kabbelend tegemoet straalt. We komen uit in de nieuwe haven van Pythagorion, waar allerlei pluimage met tuigage dobbert, van groot tot klein, van kunststof tot hout. We vergapen ons even, beklimmen een rots en worden dan verrast met een blik op de oude haven van Pythagorion (uit de tijd van Polycrates). Het is een wauw moment en de hitte en de dorst verdwijnen naar de achtergrond. Uiteraard begint mijn ixus overuren te draaien. Het vakantiegevoel wordt intenser, hier hebben we al die koude, natte weken naar toe geleefd! We slenteren naar een terras en bestellen verse jus en toeval???……het is een internetcafe! Snel een berichtje of 2/3 of 4, verstuurd en 4 uur wifi gekocht (kon ik lekker op onze kamer het net op, want er stond een zender met een groot bereik op het kaffee!) Omdat het nog maar 30 graden was, begonnen we aan een culturele wandeling door Pythagorion. We bekeken de haven aandachtig, zagen een zeer behaarde kapitein met 2 geitjes met rose halsbandjes, uhhhh??????????? We zagen een standbeeld van de op Samos geboren Pythagoras, de arme ziel hadden ze wel eerst verstoten en nu lopen ze ermee weg (een grot, a2+b2=c2, en een grappige hevelende beker). We bezochten een kasteel uit de tijd van de griekse vrijheidsstrijd, waarin tevens een museum gevestigd is, we bekeken een prachtige byzantijnse kerk en liepen door een wijkje waar de muren, straatjes, stoepjes, trapjes en bloempotten beschilderd waren. Een oude dame vertelde ons dat ze schilderes is en dat het wijkje toebehoort aan haar en haar familie. Na de sightseeing deden we ons in een taveerne aan de haven, tegoed aan een onvervalste Griekse lamsschotel. Moe, teutjes en voldaan, ploften we in de eerste de beste taxi en lieten ons voor 5 euro naar het hotel brengen, waar Manolis, onze poolbargriek, ons blij verrast begroette. De rest van de dag hebben we gezwommen, geluierd, gelezen en gekeuveld. s’Avonds hebben we boven op de berg met het zicht op Turkije een klein hapje gegeten en daarna het bed in, want de volgende dag gingen we naar Turkije en moesten dus vroeg uit de veren!