Eindelijk jarig in de zomer

We zijn in de oude stad (Albufeira) geweest en…… ik heb er een dubbel gevoel over! Als je de ‘oude kern’ zo van verre ziet liggen, begint je hart te kloppen van verwachting. 

De auto’s moeten aan de ‘rand’ blijven, het is vanaf daar voetenwerk geworden. Je loopt langs de kust via een mooi opgeknapt pad van natuursteentjes, met allerlei uitkijkpunten/bankjes/kunst naar…….ROLTRAPPEN…..echt waar…..er gaan roltrappen naar de kern en …..je kan er later ook weer mee omhoog. Verbijsterd was ik, ik ben gek op design en dat wordt hier volop toegepast, maar strakke roestvrijstalen roltrappen naar het strand/oude stad vind ik wederom verkrachting van deze prachtige/rotsige strand omgeving, oftewel landschapsvervuiling. Ik heb het idee dat het ‘Europa-geld’ op een verkeerde manier gebruikt is. 

Maar goed….sta je eenmaal op die rollende trappen, dan zie je aan de linkerkant een enorm leeg plein van natuursteen en daarachter een pracht van een zandstrand met bijzonder mooi gevormde rotsen her en der in het zand. Ik vond het bizar en niet met elkaar te rijmen. Vanaf de ‘trap’ kun je ook rechtdoor naar het centrum (lees winkel/neon zone en veeeeeel lelijke appartementen ertussen). Wij kozen voor het strand en de mooie rotspartijen en wat zagen we toen in de verte………een REUZE LIFT! Je houdt het niet voor mogelijk, hier gaat men met de lift het strand op en af, terwijl er een mooi pad loopt en……. er is zelfs een comfortabele tunnel vanuit het centrum! Wij besloten om naar die lift toe te lopen, om het ding van dichtbij te bekijken en uiteraard te fotograferen. Toen we ermee naar boven wilden gaan bleek het ding KAPOT! Wat een blamage! 

Gelukkig konden we via een zigzag pad omhoog, waar poezen en meeuwen elkaars vijanden zijn omdat er overal poezen eten wordt neergezet. 

We kwamen in de oude stad en zagen bijzonder mooie authentieke opgeknapte straatjes, daar konden we heerlijk ronddwalen en genieten. Onze tocht was toch nog geslaagd te noemen en…terug….. gingen we weer met de roltrappen (ja 2!) naar boven. 

We zijn naar de plaatselijke favoriete chinees geweest. Vele mensen hadden we erover gehoord, dat is the place to be, dus we gingen. Het geheime wapen van deze toko is: BUFFET; van half 7 tot half 11, zoveel als je wilt voor € 9,50! We waren er klokslag half 7 en…het zat al zo goed als vol met blije en vooral hongerige overwinteraars. We bestelden een flesje wijn voor de prijs van €6,00 en zagen mensen met rollater en al langs de schalen huppelen (de rollater gebruikend als serveerwagen) en borden volop vullen, wat een mekka. 

Daar ik een kleine eter ben en Maurice een hele grote, was mijn hoop op hem gevestigd, hij kon weleens de avond van zijn leven beleven hiero! En…die heeft hij gehad hoor, wat kan die man eten en wat heb ik genoten van het ‘eetpubliek’. 

Ik kwam een man tegen die me vertelde dat hij er met zijn vrouw 2x per week kwam en dat hij altijd 5 maanden in Albufeira verbleef. Wat een overwinteraars geluk! Leve die goedkope Chinees! (ik zag ook mensen plastic bakjes vullen, legaal of illegaal is de vraag). 

We zijn inmiddels toch verkast en…het was een geoliede- en vooral geslaagde onderneming, daar de kamers identiek zijn en we de boel konden herplaatsten zoals het was. We hebben nu meer balkonzon, zeezicht en geen rafelige palmbomen en bouwput meer voor ons netvlies. 

Ik heb er weer een obsessie bij; ik ben een verwoed verzamelaar van schoorsteentjes geworden, als foto wel te verstaan. Er zijn zoveel variaties, ik kan er geen genoeg van krijgen. Die schoorsteentjes hebben te maken met de Moren, die mochten op een gegeven moment geen moskeeën meer bouwen en zetten toen die schoorsteentjes in de vorm van een minaret op het dak. Slimme Moren dus en…..een grappig detail van de Algarve nu. 

Ik vind de geschulpte dakrandjes ook erg mooi, het oogt zo ragfijn, alsof het van kant is. 

Tijdens een van onze laatste wandelingen spotten we het perfecte verjaardags restaurant en wel op het strand van Olhos De Aqua, La Cigale, een visrestaurant. We aten er de beste Dorade ooit en dronken er 2 flessen heerlijke wijn in het zonnetje en oh ja niet te vergeten, het dessert: Morgado!!!!! Super, ik heb een heerlijke verjaarslunch gehad en…….. ik ben nog nooit in de zomer jarig geweest! 

Inmiddels beginnen we de kleur aan te nemen van de ware overwinteraar, maar om niet te verzanden in het nietsen, gaan we morgen weer op actief, we gaan de Oostelijke Algarve met een bezoek vereren en we maken tevens nog even een uitstapje naar Spanje.