Evaluatie Oost Turkije en.....

Evaluatie Oost-Turkije en........

Zoals beloofd; de evaluatie! 

Ik zal proberen om kort en bondig te zijn en puntsgewijs mijn kleur te geven aan de reis, maar eerst nog wat 

Feitjes: 

We hebben ongeveer 4000 km gereden in Turkije. 

Je wordt verwelkomd en uitgezwaaid met mottenballen in openbare wasbakken en toiletten (kakkerlakken). 

Ik heb 1 slapend exemplaar gezien op een terras en 1 dode op een toilet van een tankstation. 

We hebben super mooi weer gehad met een paar dreigende drupjes op de Nemrut Dagi, maar dat was special effect (waarschijnlijk door de Goden geregisseerd) 

Er wordt veel rijst gegeten in Oost Turkije. 

Over het algemeen is het eten pittig gekruid. 

De mensen zijn erg vriendelijk. 

Oost-Turkije is enorm rijk aan cultuur/bodemschatten. 

Het natuurschoon is overweldigend. 

De Turken werken hard en zijn vernieuwend bezig om hun land te moderniseren. 

Mijn mening; 

Hoewel ik nog wel wat ‘tas inpak strategieën’ moet ontwikkelen, is het uit de tas leven me niet tegengevallen. 

Ondanks de zeer gevulde en enerverende dagen, vond ik de reis NIET vermoeiend, sterker nog, zeer relaxed zelfs. 

Van stress was dus totaal geen sprake. 

Ik heb me overal veilig gevoeld, maar je moet je in het PKK gebied, niet tot discussies laten verleiden, je kleding aanpassen en je niet in steegjes begeven, vooral niet in het donker. 

Mijn hoogtevrees, verloor het van mijn nieuwsgierigheid. 

Door deze reis, ben ik aan ‘desinfecterende handgel’ verslaafd geraakt. 

Mijn dettol doekjes heb ik allemaal met verve gebruikt. 

Mijn dompelaar kwam weer goed van pas, cup a soup en Nescafé. 

Het ‘lokante’ systeem, zouden ze hier in Nederland ook moeten invoeren, aanwijzen wat je wilt eten en op is op. Het eten was altijd vers! 

De hotels lijken van buiten heel wat, vanbinnen is het vaak aaneen geplakte oude meuk. 

Het personeel is overal super vriendelijk en behulpzaam. 

De bedden zijn goed. 

Stofzuigen is niet de meest geliefde hobby van de Turken. 

Het was voor ons een sport om elke dag alcohol te scoren en die sport bleek geen topsport. 

Van het zelfde laken een pak met de wifi, mijn conclusie is dat ze daar verder zijn dan in Nederland. In Turkije is wifi, gelijk aan lucht, onmisbaar dus en het fenomeen wordt niet commercieel uitgebuit. 

In sommige gebieden is het in Oost Turkije al heel toeristisch! 

Zelfs de dans van de Derwisjen, origineel is dit een religieus integer gebeuren, is nu verheven tot wereldse geldklopperij. 

Als je lichamelijk niet zo sterk in elkaar zit, zul je veel interessants in deze reis moeten missen. 

De chauffeur had behoorlijk last van een telefoon obsessie, Djoser had telefoneren en sms’en tijdens het rijden op voorhand moeten verbieden! Nu moest het ongenoegen uit de groep komen en dat leverde enkele grimmige dagen op, onnodig. 

Gids kwam de eerste weken niet goed uit de verf, hij was echter wel behoorlijk gekwalificeerd, maar hij moest leren opboksen tegen onze reisleidster. 

De reisleidster was heel gedreven en ervaren, maar duldde geen tegenspraak, zelfs niet van de groepsleden. 

Zij bereidde de dagen heel secuur voor, hing dagelijkse A4-tjes met waardevolle informatie in de lobby en vertelde ons zeer veel interessants. 

De optionele excursies waren een schemergebied wat geld betreft, de reisleidster bepaalde ‘lukraak’ wat deze zouden gaan kosten aan chauffeur en gids en….wat zij er zelf aan wilde overhouden (voor alle duidelijkheid; de entree moesten we zelf ter plekke betalen). Er zijn tongen die beweren dat zij hier heel goed aan verdiende ten koste van chauffeur en gids. Wellicht is dit een punt van aandacht voor Djoser, door vaste prijzen en verdeel sleutels te hanteren. 

Als groep hadden wij last van de spanningen tussen de chauffeur/gids en reisleidster. 

Tja….en dan de groep…………… die viel niet tegen. Tijdens het merendeel van de reis ,was de groep in het geheel goed te pruimen. 

Je zag wel een hechte minigroep ontstaan, je zag meelopers, je zag ja knikkers (in het echt ook nog eens, ha ha) je zag notoire klagers, je hoorde iemand met seks getinte humor en je zag sociaal sterke individuen. 

Jammer van de onnodige discussie op het eind. 

Op Schiphol moesten mensen zich vermannen om op een nette manier afscheid van elkaar te nemen. 

Wij hebben enkele fijne mensen leren kennen, die we beslist nog wel eens gaan zien. 

Op de vraag; gaan jullie nog eens een groepsreis maken, zeggen we volmondig: JA! 

Tips: 

Eigen dompelaar is goud waard 

Dettol doekjes zijn zeer bruikbaar. 

Vantevoren van andere reisaanbieders een evt. uitgebreidere documentatie uit printen 

Neem 2 verschillende maten stoppen (bad, wasbak) mee. 

Deze reis is zeer de moeite waard! 

We zijn ons alweer aan het oriënteren en waarschijnlijk gaan we nu shoppen bij Koning Aap, dus we gaan om te beginnen op 27 november naar de clubdag in Arnhem. 

We hopen in September 2012 weer een mooie groepsreis te maken. 

Maar……..van tevoren zullen we nog wel enkele individuele reisjes gaan maken. 

De volgende reis is al geboekt en gaat naar…………Gran Canaria om er in Februari 3 weken, de winter te ontvluchten, te wandelen, te fotograferen, cultuur/natuur te snuiven, lekker te eten en te drinken, te luieren en…………….. een digitale reisvriendin en haar man in het echie te ontmoeten! 

Over 1 week ga ik dit reisverslag laten drukken in boekvorm. Dus mocht je nog iets te melden hebben………………….!