De laatste dag in Eftalou en weer naar Breda

De laatste dag is aangebroken en ik moet zeggen dat het goed is, het is mooi geweest. Het was een heerlijke tijd in Greece, we hebben veel gezien, zijn goed uitgerust en hebben genoten van alle goeds en moois om ons heen! De Grieken zijn echt fijne mensen, ze zijn correct en willen het je echt naar de zin maken. Ze hebben een behoorlijke dosis humor en zijn ware familiemensen. We hebben gelukkig geen stakingen of iets dergelijks meegemaakt. De mensen zijn hier gelaten onder de crisis. Ik heb het idee dat Lesbos zich niet zo’n zorgen maakt. Ze zijn behoorlijk selfsupporting. Ze verbouwen hun eigen groente, er wordt niets van dat al ingevoerd, en focussen zich het meest op de olijven en de olijfolie die ook uitgevoerd worden. De inkomsten uit het toerisme staan op de 5e plaats. 
We gaan het vandaag rustig aan doen en niet aan de wandel. Het wordt zwemmen, lezen, kletsen en vooral nog lekker eten en drinken! Er staat vandaag een stevige bries en dat is welkom in deze hitte. Misschien laat ik vandaag nog eens mijn voeten masseren door een heuse Thaise. Die kwam eergisteren zomaar uit de bosjes aantijgeren. Maurice stuurde haar weg, maar ik hou wel van een gokje, wat kan ze nou verprutsen aan een voet. En……het was heerlijk, ik had met gebarentaal duidelijk gemaakt dat ik last had van dikke voeten en dat ik die dun wilde hebben. En…..ze zijn echt dunner nu, maar wat een kleine gemene handjes had ze zo nu en dan. Het inpakken van de koffers zal geen voeten in de aarde hebben, het wordt gewoon gooi en smijtwerk, dus het gaat beslist nog een fijne dag worden. 
Ik ga alle lieve mensen gedag zeggen, zoals het aardige barmeisje, de gebochelde, aan patience verslaafde minimarkt verkoper. Hij verkoopt al die bedjes en brilletjes! By the way..…..ik heb een bedje, gevonden in een kleedruimte, achtergelaten door een toerist! Ik zal ’mijn’ bedje netjes aan iemand schenken, misschien wel aan een gilkind! De chauffeur/zwembadverzorger en weet ik wat nog meer, krijgt een handje, de oma (ik denk de God-Mother) achter de receptie ook. Zij draait de hele dag etherische muziek om de mensen in de mood te houden. En de ober/kelner krijgt een handje, hij geeft ons altijd een flesje water om op te poezen te spuiten als we vis aan het eten zijn. 
De poezen en de honden krijgen een aai en de aardige lui een zwaai en dan wordt het focussen op THUIS, alle grote en kleine kids, een jarige schoonzoon, mijn oude moeder die de dagen aftelt tot ik terug ben, ons prettige huis, de AH, de chinees. Maar ook mijn oude krengerige buurvrouw, brrrrr, dat zal wel tegen vallen. En voor je het weet, loop ik weer in het gareel en ga me dan weer verheugen op de volgende reis in oktober! 
Zo, ik ga naar het zwembad, waar de ingeklapte parasols, als trotse fallussen staan te wachten op gebruik! 

Weer thuis

Tja, we zijn weer thuis! 
De laatste dag in Eftalou hebben we ontspannen doorgebracht met als afsluiter een heerlijk maal. De koffers waren snel gepakt en de laatste nacht sliepen we als roosjes, ondanks het geblaas van de airco! 
Toen mijn Phone ons de volgende dag wekte, waren we er klaar voor. Op ons dooie gemak hebben we de laatste dingetjes ingepakt en had ik nog ruim de tijd om mijn wifiminuten op te maken. 
Klokslag half 8 verschenen de honden en de katten uit de regio op het ontbijtterras, er zou vast wat te halen zijn de eerste uren! Wij lieten ons het ontbijt ook goed smaken en namen afscheid van een heerlijke vakantie. 
De bus (met het ijskonijn) reed voor, daarin hadden we 2 uur stuk te slaan op weg naar de luchthaven. De uren vlogen voorbij, luisterend naar de gesprekken om ons heen, bv.achter ons ging het gesprek tussen 2 stellen uitgebreid over koortslippen, werk, bijtelling van de leasebak en het werk. Duidelijk zaten zij ook al met hoofd in de werkelijkheid van het dagelijkse bestaan. We zagen wederom de zoutpannen met honderden flamingo's en zogen het natuurschoon nog even diep in. 
De check-in ging snel en het vliegtuig vertrok zelfs een half uur eerder. De vlucht ging prima, maar toen begon het; 
We moesten een uur op de koffers wachten, de auto had ernstige kuren, wegenwacht erbij, dat kostte ons wederom 1 uur, toen files, dat was weer 1 uur. Uiteindelijk kwamen we ver na de verwachting thuis en al bijna helemaal in de stress, want we hadden een feest, ideale schoonzoon werd 40 en kreeg een surpriseborrel. Dus koffers neergekwakt en vies, vuil en bezweet zijn we naar de kroeg gegaan. 
En daar....waren alle kids, dat werd knuffelen, praten, drinken, lachen en eten. Het was heel gezellig, maar wat waren we blij toen we lekker in ons luxe eigen bedje lagen! 
We hebben een heerlijke vakantie gehad en zijn dankbaar dat we veilig en wel thuis gekomen zijn. We zijn alweer helemaal in de running en hebben het beredruk. 
Ik moet van de 700 fotoos die ik gemaakt heb een acceptabeler aantal zien te maken en zal zo snel mogelijk een uitgebreide fotoreportage op mijn site zetten en....ik ga jullie binnenkort op de hoogte brengen van de volgende reis die we over 7 weken gaan maken! Ciao, Yvonne