Molyvos

De omgeving is hier van overweldigende schoonheid. Hoge bergen met vreemd vulkanisch gevormde rotsen. Oude grillig gestamde olijfbomen, granaatappelbomen, waarvan de vruchten elke dag roder kleuren. Enorme kappertjesbomen, uiteraard oleanders die weelderig bloeien en vele grote wuivende dadelpalmen. Als je door al dit moois wandelt, vangt je neus allerlei sensaties op, waaronder vele kruidige tonen. Zo ruik ik, als ik ons hotel uit kom, altijd drop. De zee ligt pal voor ons hotel te glinsteren en te lokken dat het een lieve lust is. Het is zo rustgevend hier, je bent gewoonweg van de wereld en kan je niet voorstellen dat het in Nederland een koude natte boel is. We worden met de dag trager en hebben steeds minder behoefte aan prikkels, we zwemmen veel, lezen en laten ons het natje en het droogje goed smaken. Uiteraard observeren we hier vanuit onze harde bedden de mensen, de poezen, de honden en zo nu en dan een zeearend. Er lopen hier typen rond, geloof me! Veel te dikke Engelsen, een Belgisch nest met ontblote hangborsten, forse Finnen, rumoerige Italianen en enkele Nederlanders, waaronder een ouder, bijzonder klef stel. Het is duidelijk een verse relatie, zo’n baas/secretaresse stel. We krijgen spontane kotsneigingen als ze bij het zwembad arriveren, ze zijn zo verguld van zichzelf en elkaar. Gisteren presteerde ‘de haan’ het om een soort paringsdans in het zwembad te laten zien, ohhhh wat was hij macho. Onze buurvrouw is een afgetrainde boddybuilder, zij heeft een pafferige, puistige, dommige puberzoon bij zich op de kamer. Ik hoop tenminste dat dat het geval is, anders wordt het een smerig verhaal. Dan hebben we nog een heks, ze heeft eigenlijk best wel een lief, blij gezicht, maar ze draagt toch echt een heksenhoed. Ze is alleen en amuseert zich prima, zo lijkt het. Oh ja, er zijn nog 2 gilkinderen, een is er bijna verdronken en de andere is gisteren afgevoerd door de overspannen ouders. En er is een alto stel met 2 zeer ongelukkig kijkende pubers. Maar er is ook een bijzonder aardig, jong Nederlands stel, waar we reis ervaringen mee uit wisselen. Zij hebben ons een bijzonder mooie wandeling (A4) cadeau gedaan. De poezen zien er hier goed uit, mede doordat een toeriste ze eten en medicijnen (antibiotica/niesziekte) geeft, ze heeft ze zelfs allemaal ontwormd en geeft ze vlooiendruppels. De honden hebben hier ook een goed leven, er woont een Nederlands stel in de buurt die ze zowat geadopteerd heeft, maar ze wel gewoon lekker in het wild laat leven. Een is zover gekomen dat die zich laat aanlijnen. Hij maakt nu een dagelijks wandelingetje met een toerist. De beesten hebben allen prachtige namen en zijn niet opdringerig. Zo zie je, er is hier genoeg te zien en te beleven. Maar toch hebben we de hitte getrotseerd en wandelingen gemaakt en…..we hebben ons met het hotelbusje naar Molyvos laten brengen! Molyvos is een middeleeuws dorpje dat gedeeltelijke tegen een berg is geplakt, met bovenop de berg een groot byzantijns kasteel en het bezit een alleraardigst vissershaventje. Het dorp staat op de lijst van het werelderfgoed van de Unesco. Opvallend zijn de rodedakpannendaken, de hangende erkers en balkons, de luiken voor de ramen en het prachtige smeedijzeren sierhekwerk. Wij zijn via hele smalle, slingerende straatjes en trapjes naar boven geklommen, tussen de mooie gerestaureerde middeleeuwse huisjes door. Dat was een hele ervaring, mooie vergezichten, vermoeidheid, hittegolven, stank van dierenuitwerpselen, oude mensjes, vriendelijke mensjes en vooral……..geen toeristen! Boven gekomen, waren ze er wel, ze waren over de gangbare weg gekomen of met de auto. De burcht hebben we uiteraard bezocht en ook dat was een hele ervaring! We zijn over de gangbare weg teruggelopen en hoe kan het ook anders, daar stikte het van de winkeltjes. Maar het charmante eraan was, dat deze straatjes geheel overdekt zijn door de blauwe regen, de stammen zijn behoorlijk dik en in de vreemdste vormen verkronkeld. Je loopt er heerlijk koel en het lijkt wel of de verkopers het niet uitmaakt of ze wat verkopen of niet. Wij hebben daar de cadeautjes voor de kids gekocht. Daarna zijn we door de barre zon naar het haventje gewandeld, het is een wereldje op zich daar, prachtige oude vissersbootjes en enkele elegante zeilboten, loom dobberend, met aan de kade touwen gespannen , waar octopusjes bengelen, vergezeld van een enkele vis. Van daaruit zijn we naar een oude olijffabriek gewandeld. Kortom, Molyvos is de moeite van het bezoeken waard, maar ik zou er niet willen verblijven, het is er propvol toeristen. Met het hotelbusje zijn we weer naar ons hotel gereden en vervielen in een lethargische staat op een slapend baaitje.