LOULE en HET ANTWOORD

Natuurlijk mis ik de kinderen! Hoewel ik er eerlijkheidshalve aan toe moet voegen, dat ik de kleinkinderen het meeste mis. 

Ik mis de gesprekjes, de knuffels, het spelen, het zorgen en het opslurpende kijken naar ze. 

De grote kids redden zich wel en overzien de omvang van 6 weken, maar die kleintjes hebben geen idee en zien ons als een soort verraders, dit hoor je niet te doen als opa en oma, die moeten er ten alle tijden zijn voor hen. 

Ik moet zeggen dat ik debet ben aan het ontstaan van deze mening. 

Ik ben een oma die alles uit haar handen laat vallen voor de kids, ze kunnen altijd bij ons terecht, ik doe dol enthousiast mee met hun spelletjes, ik doe stoute dingen met ze, ik doe stoere dingen met ze, ik bak allerlei zoete waren met ze, hun vriendinnetjes zijn ook nog eens van harte welkom, ik verzorg vaak leuke logeerpartijtjes en als er een ziek is, komt oma ze meteen opvrolijken. Ik vertel dit niet om mezelf op de borst te kloppen, maar om te bewijzen dat ik dus eigenlijk wel een ware verraadster ben om er vrijwillig ineens 6 weken vandoor te gaan. Ze vatten het niet en pikken het niet en keerden zich van ons af. 

Maar nu, na bijna 4 weken, beginnen de eerste barsten te komen, ze willen weer aan de telefoon komen en vragen hoe lang ze nog moeten wachten voor we thuiskomen en hoe groot de roze hoorntjesschelp is en zeggen dat mijn volgetekende kaarten mooi bevonden worden en dat ze ons missen en ja….dan breekt oma, ik mis ze behoorlijk! 

Maar………ik geniet ook erg van deze weken alleen met Maurice. We leven het leven even zelf en worden niet geleefd. We zijn zeer aan elkaar gewaagd na 40 jaar en beste reismaatjes. 

Wat het gemis voor mij te dragen maakt is…de afstand……ik kan niets doen, kan niet bijspringen, dus daar leg ik me bij neer, het zei zo en denk dan…..het lost zich zonder mij ook wel op en….. mijn tijd komt wel weer! 

Dus…… ik geniet met volle teugen hier in Portugal, ondanks het gemis. 

Het feit dat ik (als notoire winterhater) een stuk Nederlandse winter niet mee hoef te maken is zo ongelofelijk heerlijk, dat ik het er allemaal voor over heb. Ik tank bij hier en geniet van de warmte van de zon en de overvloedige bloeiende planten, de geur, het eten, de mensen en niet te vergeten de vino verde. 

We raken steeds meer relaxed, het komt zoals het komt hier, tijd genoeg. 

We doen zo nu en dan een tripje, zoals deze week: Loulé! 

Eigenlijk hadden we de zigeunermarkt in Quarteira willen bezoeken, maar die is helaas verplaatst naar ver buiten de stad en Quarteira zelf, schijnt niet zo mooi te zijn en zelfs onveilig. 

Ik moet zeggen; Loulé behoort vanaf nu tot mijn favorieten. Het is het snelst groeiende stadje (20.000 inw.) van Portugal. Het heeft een rijk bedrijfsleven en dat trekt mensen en niet onbelangrijk jeugd aan. Vooral zaterdagochtend is het booming daar, boerenmarkt en zigeunermarkt. 

Wij togen eerst naar de zigeunermarkt, die ligt buiten het centrum op een viezelig zwart omheind terrein en……bewaakt door politie. Wat mij opviel, is dat er gewerkt wordt met scheerlijnen om de boel op te tuigen. Je moet dus verdomd goed uitkijken dat je er niet over struikelt. Het is er een gekakel van jewelste tussen de big zwarte mamma’s. De mannen staan voornamelijk te kijken, ze zijn geheel in het zwart en vaak ook nog met hoed. Op de achtergrond ligt boven op een berg een prachtige moderne kerk het gebeuren in te stralen. Je kijkt je ogen uit op die markt, maar ook voel je je er niet echt veilig. Maurice kreeg tot 2 keer toe, ‘visite’ van een louche vogel die een iPhone en een Rolex aan te bieden had. Ik heb er wat foto’s gemaakt en weg waren we……….op naar het stadje zelf. 

Het stadje zelf en dan bedoel ik het oude stadje (Almedina) is ontroerend van schoonheid, een beetje onwerkelijk, veel Moorse details, maar helaas zeer onderkomen. Mooie vergane glorie en vooral de gevels, de rest is ingestort. Ik hoop van ganser harte dat dit goed en mooi gerestaureerd gaat worden, want het is prachtig! 

Wat wel gerestaureerd is het kasteel (Moorse burcht), maar mijns inziens iets te gladjes en….de overdekte markt en dat is erg mooi gedaan, het Arabische spettert ervan af en de kleur is uiteraard rood! 

Die overdekte markt is bijzonder leuk om te bezoeken, je kijkt je ogen uit! Rondom die markt zitten vele boeren en boerinnen hun waren op allerlei manieren te verkopen. De sfeer is gemoedelijk en sociaal, je wordt er blij van. 

Echt…..dit is een stadje dat je niet mag missen en ga er op zaterdagochtend heen, feestje….gegarandeerd!