Luizenbloed, lust ik niet!

Luizen bloed en apen

Jullie zullen wel denken, waar blijft het weekgeneuzel van Ciao. Zelf dacht ik dat ook! 

Door allerlei onverkwikkelijke zaken is Ciao een beetje aan het einde van haar latijn. Niet dat ik over veel latijn heb beschikt hoor, ik kom niet veel verder dan penis agraricum en penis aquarosa. Maar toch; nu ik dus aan het eind ben, ben ik leeg/lui en moe. Ik ben zo ongelofelijk aan vakantie toe, vooral het wegzijn van de sores hiero, lijkt me super! 

Ik zal er niet verder over uitweiden, het lijdt tot niets. 

Afgelopen weekend, logeerden de kids hier en kon ik mijn zinnen door en met hen eens goed verzetten. We hebben gespeeld/gelachen/gehandwerkt en gekokkereld in het culinarium (vooruit dus nog een woord). Om de gezelligheid te verhogen had ik pakjes fristie in huis gehaald, hun favoriete ‘restaurantjes drankje’. Wat schetste mijn verbazing??? Ze wilden het niet consumeren! En waarom dan wel niet???????? 

“ we lusten het niet meer omdat de pappa van Jip heeft gezegd dat er luizenbloed inzit en mamma heeft het opgezocht in haar ‘codex’ (weer 1!) en......het is dus echt waar” 

Daar moest ik het mijne van weten en.......waarempel; het is waar! 

Het luizenbloed zit erin om de roze kleur aan het drankje te geven. En........je begrijpt dat je wel heeeeeeeel veel luizen moet uitpersen voor al die fristie op de wereld En.......hoe komt de fristiemaker in hemels naam aan al die luizen? Het hield me zeer bezig. 

En........wat lees ik nu net in mijn Gran Canaria literatuur?..............Die luizen werden daar gekweekt! Het was vroeger een serieuze aangelegenheid, men plantte hele gaarden vol met Opuntia-cactussen waarop de cochenille oftewel de schildluis gekweekt werd, als vampiers werd het beest door de luizenboeren leeggezogen en van de oogst werd een mooie purperen kleurstof gemaakt. Er werden stoffen mee geverfd, maar het werd dus ook in de fristie gekieperd. 

Tegenwoordig heeft de kweek zich verplaatst naar Mexico. Dus daar zat ik met de fristie en kleindochter 2, keek begerig naar het pakje, helaas.......... luizenbloed. 

Zo, dat weten jullie nu dus ook weer, enne in de fristie van de Liddle zit het niet, daar is het vervangen door ‘chemisch’ en...........lekker dat ze het vinden......... 

De bewuste cactussen op Gran Canaria ga ik beslist met een bezoek vereren en ik zal hen voor de kids eens goed fotograferen en hopelijk met de boosdoeners. 

Zo steek ik langzamerhand veel op over Gran Canaria. 

Voor ik weer op de bank plof met een boek, wil ik jullie nog even warm draaien voor een mooi initiatief van ideale schoonzoon. 

Hij gaat voor kinderen die lijden aan de ziekte cystic fibrosis (weer een )oftewel taaislijnmziekte 200 km schaatsen in Oostenrijk, dit samen met vele anderen. Het gaat om Skate 4 Air, de schaatsers en de stichting kunnen gesponsord worden en.......er zijn ook leuke apen voor 5 euro te koop. Dus.......wat let u. 

Over apen gesproken, ik had Koning Aap eens even lekker tuk. We hebben in november een reis bij hen geboekt (okt2012) en kregen 35 euro korting pp. Maar....nu op de vakantiebeurs kregen de luitjes er tevens nog een leuk boek bij en dat wilde ik dus ook. Op het nieuws hoorde ik dat sociale media, ‘machtig’ konden zijn voor bedrijven. Dus....ik niet al te beroerd, op hun Facebook pagina aangekondigd dat ik dat dat boek zoooo graag wilde hebben, dat ik zooooooo benieuwd was naar dat boekje en dat ik het zoooooo flauw vond dat ik er geen recht op had, maar wel zelfs eerder geboekt had etc etc. Een vriend van ons, mengde zich er ook eens lekker in, door te zeggen dat het een echte apenstreek was. 

Om een lang verhaal kort te maken....ik krijg nu toch dat boekje....Chapeau Koning Aap! 

Snoeien en Klussen

Mijn verjaardag hebben we alleen met de meisjes ‘vooruitgevierd’, ik had de fut niet voor meer drukte. 

We hebben er een kinder/slaapfeest van gemaakt MET oud Hollandse spelletjes en al. Het was super gezellig. 

De dametjes worden groot en krijgen langzamerhand ‘basisschool’ humor (onderbroekenlol), zo kreeg ik van hen een snoepbikini, hilarisch! 

Maar ook kreeg ik een mooie sleeve voor mijn nieuwe kindje (macbookair), kleinkind2 had het zelf bedacht. Ze hebben hun ‘Appleoma’ door. 

Ons huis is weer stil en wacht af. 

Het logeerbed ligt vol stapeltjes en spulletjes. 

De kunst is nu om goed te gaan schiften, want er ligt duidelijk te veel! Nog een emotionele klus, kan ik je vertellen. 

De koelkast is vol van leegte. 

De druif is gesnoeid en wacht op de lente. 

En...manlief....wordt zo gesnoeid....zomerhaartjes, hij kan niet wachten. 

Ik doe dat altijd zelf, ik heb een behoorlijk buxussnoeiverleden en dan is zo’n bolletje een makkie! 

Zo zijn er nog vele klusjes die op de valreep nog even gedaan moeten worden. 

Om de Hollandse winter toch even te consumeren, kook ik deze week Hollandse pot. Gisteren aten we erwtensoep en vandaag staan spruiten op het menu, maar...... ik kan niet wachten om me te verslingeren aan de tapas. 

We vertrekken zondag om parkeergeldtechnische redenen al naar Rotterdam en gaan in een hotel slapen. 

We zullen als alles goed gaat (piloten schijnen te slapen onderweg!) maandag aan het eind van de middag arriveren in Las Palmas. Het schijnt overigens een mooie stad te zijn. 

Wij gaan echter naar het Valkenburg van Gran Canaria, Playa del Ingles (het strand van de Engelsen!) Het zal er verschrikkelijk zijn, maar we zien het als een uitdaging om vanuit onze betonkolos de mooiste paden te gaan bewandelen en.......natuur en cultuur te snuiven. CIAO!