Markt, Moors of Mexicaans

Markt

Vandaag stond de weekmarkt van Playa op het programma. 

Ik ben gek op markten, ik word er blij van, het is zo’n levendig gebeuren. 

Het was zo’n 40 minuten lopen, maar het weer was uiterst aangenaam, dus het was beslist geen straf! 

Bij de markt aangekomen, stortten we ons erin, het was er gezellig druk. 

Helaas was het aanbod; van alles hetzelfde en niets naar onze smaak. 

Er was een kraam, die eruit stak, met mooie truien en vesten van cashmire, maar daar hadden we nu geen behoefte aan. 

Als je houdt van tentjurken enzo, dan zat je er goed. Ook ‘juwelen’ kon je naar hartelust scoren. 

Helaas was er niets van onze gading, dat was in Valencia wel anders. 

GC heeft volgens mij totaal niets met Spanje te maken, het focust zich alleen op de toerist. Teleurstelling dus! We dachten nog even wat fruit te scoren, maar............die ‘vers’ kramen waren allen gesloten, rare boel hoor. 

Dus op naar de super, en daar hebben we lekkere groenten en fruit gescoord. 

In ons appartement hebben we heerlijk geluncht, gezond, gelezen, en........ik heb voor de eerste keer gezwommen in het verwarmde zwembad! 

Onze ‘Hop’ hebben we vandaag niet meer gezien, er werd gewerkt aan zijn palmen, er werd behoorlijk gesnoeid. Enne....Marinus, het beest is niet alleen hoor, hij heeft tenminste een vrouw bij zich. 

Ik moet zeggen dat onze hoteltuin super onderhouden wordt, het is er goed toeven. 

Toch hebben we onze goddelijke stek nog even verlaten om een ontmoeting uit te (ver)lokken met Marjan en Marinus, op een terras in de zon tegenover ons hotel. Helaas is dat niet gelukt. Maar niet getreurd, we hebben daar op dat terras heerlijk gezeten en genoten van een goed wijntje. 

Ik heb weer de sterren van de hemel gekookt en.....naderhand bij de Chinees foto’s bij de blog van gisteren geplaatst. 

En nu???????..........Lezen. En morgen??????? een tocht met openbaar vervoer naar .......................... 

Moors of Mexicaans

En..........de reis ging naar Aguimes, met openbaar vervoer. 

Het was nog even een gepuzzel om er te komen,.........het werd overstappen. 

Op het busstation stond een ‘Global’ (de busorganisatie) dame en zij wist ons in perfect Engels te vertellen welke bussen we moesten nemen. 

Onze eerste rit was naar Cruz de Arinaga en die verliep voorspoedig, binnen 40 minuten waren we in het ‘kruis’. Daar aangekomen ontdekten we,.......dat we bijna 1 uur moesten wachten op de volgende bus. 

Een sjofel type vertelde ons dat het vandaar maar een half uur lopen was naar Aguimes. 

Ohhhhh, een makkie dus en we sloegen aan de wandel door het ‘kruis’, een leuk stadje met vele bronzen beeldjes van spelende kinderen. We liepen het stadje weer uit en kwamen in de vrije natuur en zagen in de verste verte nog geen Aguimes liggen en het werd steeds kouder. We liepen duidelijk een andere temperatuurzone in. 

Toen we al 40 minuten gelopen hadden en zagen dat de weg heel hoog de bergen in ging, bleven we bij de eerstvolgende bushalte staan, dan maar effe 20 minuten wachten. En.......uit het niets verscheen er een bus, een geheel andere lijn, maar we sommeerde hem te stoppen. Ja, hier moet je echt je hand opsteken, anders rijdt ie gewoon door, hoor. 

En....die bus ging dus ook naar Aguimes, wauw!!! We namen voorin plaats en reden de hoge berg op, wat een hoogte, als we dat hadden moeten lopen....pfffff. 

De bus stopte keurig op een busstation in het stadje. Toen we uitgestapt waren, keken we verdwaasd om ons heen, waar was nou het centrum? Een paar leuke meiden, wezen ons de weg en probeerden ook nog een gesprek met ons aan te gaan. We kregen van hen te horen waar de verschillende leuke pleinen te vinden waren. Toen we een bronzen liggende dromedaris zagen, die kameel genoemd wordt hier, pakten ze mijn fototoestel en droegen ons op, om op het beest te gaan zitten en...........er werd een wereldfoto gemaakt (zal nog geplaatst worden). 

Aguimes is een ontzettend leuk stadje, met huisjes in pasteltinten, je waant je in een kasbah, soms zelfs in Mexico. Het is er aangenaam ronddwalen. 

We liepen even de Iglesia de San Sebastian (1491, maar vaak verbouwd hoor) binnen en bewonderde er de madonna van de Mexicaanse rozenkrans ( hoe verzinnen ze het), weer met echte jurk. Ook ontstak ik er ledkaarsen; voor 30 cent floepten er 10 aan, dus veel wensen gedaan, ha ha ha. 

We bezochten tevens een aardig museum over de geschiedenis van Aguimes. 

Bij een plaatselijke bar, besloten we een hapje/drankje te nuttigen, tussen de locals; wat verlopen tiepjes. Maar er werd hartelijk gelachen en gesmuld van bordjes met geurige ‘stoof’. Dat wilden wij dus ook en......het was heerlijk. Ik weet echt niet wat we gegeten hebben, wie weet was het cavia, maar het smaakte super! 

Met volle buikjes en een voldaan netvlies, reden we middels de 2 bussen Playawaarts en kwamen pardoes weer in de warme zone terecht. 

...........We werden op het terras van ons appartement, verwelkomd door Youp van ‘t Hek, de boekjes dan, geschonken door Marjan en Marinus. 

En.......als klap op de vuurpijl kwamen die lieve luitjes er ook aan en sloegen we aan de klets en flink aan de borrel. 

Het was weer een dag met G(K)ouden randje.