Nestje bouwen in Albufeira

De 1e ochtend, waren we er op tijd bij om de zon te zien opkomen en vooral het ’waar’ was voor ons van belang. De hemel begon lichtelijk te gloeien en……daar kwam de zon en……. Maurice had gelijk, maar 1 uur zon voor ons en dat ook nog eens in de morgen. Dat was niet de belofte van Kras, we hadden betaald voor uren balkonzon! 

Ik, op mijn allervriendelijkst, naar de receptie, maar helaas, er is geen alternatief voorlopig, het hotel zit vol. Dus die Portugezen zijn ware handelsgeesten, ze overboeken als het ware. Wat ze in Turkije kunnen, doen ze hier in sterkere mate, een mooie manier om uit de schulden te komen? Alle extra’s moet je meteen betalen. Andere kamer….10 €, afstandbediening tv……..€30 (borg, maar ze hopen natuurlijk dat je dat vergeet, we zijn immers allemaal bejaard!), boodschappentas in de achterbak van de taxi (die gritsen ze je dus zeer attent, meteen uit je handen)……..vele euri extra en dan wil ik het nog niet hebben over de woekerprijzen van wifi op je kamer. 

Ach, pech dus, geen balkonzon, we zoeken de zon wel buiten het hotel. Wellicht kunnen we over 10 dagen nog verkassen. 

Genoeg gezeurd en getreurd; de buurt moest verkend worden. Het hotelterrein is parkachtig opgezet met een rijk assortiment aan bomen en planten en zeer goed onderhouden, het ligt op de kliffen. 

Via trappen kunnen we naar het strand, waar het bij eb goed wandelen is. Het is een prachtig gezicht als je vanaf beneden de kliffen bekijkt, maar ook een beetje eng, er komen regelmatig stukken rots naar beneden, dus daar moet je maar niet gaan liggen met je handdoekje en je boekje. De rotsen zijn erg poreus, het lijkt wel kalk, zo zacht. 

Wij zitten net buiten Albufeira, dus om boodschappen te doen, moet er stevig gestapt worden, heuvel op en heuvel af, maar dat vinden wij fijn. Dat we op de terugweg bepakt en bezakt zijn met aardappelen, groente, eieren en sinasappelen, is de extra uitdaging. Ja, er moet hier wel een hele huishouding opgezet worden voor de komende 6 weken, dus alle basisdingen moeten aangeschaft worden en dan heb ik het niet alleen over peper en zout hoor. Het is even een klus, maar ook leuk en we doen het in fases, de wijn (zeer lekkere) en het water kopen we in de hotelsuper, dat scheelt veel gesleep. 

De keuken is groot en van alle gemakken voorzien, zoals magnetron, oven, broodrooster. Ik moet wel even wennen aan inductie koken en de pannen zijn ook niet optimaal. Dus hebben we flink (niet dus) in de buidel getast en in een chinese winkel een koekenpan, een aardappelmesje en een pollepel gekocht, luxe hoor als je deze zaken in huis hebt! Uiteraard zullen we regelmatig uit eten gaan om vooral de Portugese keuken te leren kennen. Het stikt hier ook van de chinezen en dan bedoel ik dus de restaurants, wie weet dat een babi pangang er ook nog wel eens in kan. 

De omgeving hier is erg ruim opgezet, met vele pijnboombosjes tussen de hotels, de hoofdkleur is wit. De schoorsteentjes zijn prachtige torentjes, echt Moors dus. 

Er bloeit al veel, zoals de hortensia, amandelbloesem, mimosa, datura en vele bloemen die ik helaas niet kan benoemen. Tijdens onze wandelingen snuiven we gretig de aromatische geuren op terwijl onze ogen toptijden beleven, gelukkig heb ik mijn ‘kunsttranen’ bij me. 

We hebben de VVV bezocht en ons laten voorlichten over het openbaar vervoer. Wij willen zoveel mogelijk van het openbaar vervoer gebruik gaan maken. Er gaat een boemeltreintje langs de hele kust en dat lijkt ons dus een ideaal middel om de verschillende stadjes te bezoeken. Het ‘Kras’ meisje heeft ook veel waardevolle informatie gegeven. We hebben tevens een paar excursies geboekt voor de volgende week. Deze week willen we heel Albufeira en omgeving verkennen, boodschappen doen, nestje bouwen, wennen en plannen maken. 

De zgn. ‘Strip’ hebben we al bekeken, maar halverwege zijn we afgehaakt, niks voor ons dat Vegas gedoe. 

Ik denk dat we een heerlijke tijd zullen hebben in de Algarve en veel zullen zien en beleven en het weer is ook nog eens zeer aangenaam. 

Met het thuisfront kunnen we gratis bellen, dat ontdekte ik kort voor vertrek. Alle iPhoners kunnen een app installeren (gratis) dat Viber heet en dan kunnen zij onderling gratis bellen! We hebben het thuis al uitgeprobeerd, soms is de ontvangst wat klunzig, maar als je in een wifi zone bent, is het perfect. Dus deze dame staat voortaan regelmatig met dochterlief te ‘Viberen’ (let op, dat wordt beslist een nieuw werkwoord!) bij het restaurant. Ik sta/zit daar overigens om de mail op te halen en verslagen te posten. Ik zal ook proberen om foto’s te plaatsen. Dan zien jullie waar ik het over heb. Ciao!