Nostalgie met filosofie

Nostalgie met Passie

We zoeken noodgedwongen het ‘binnen’ leven weer op………et voila, we worden socialer en actiever. 

Het is tijd voor inpandige gezelligheid en helaas ook voor……...actie in huis en daarmee bedoel ik ordinair gezegd…..…’poetsen’. 

Dat laatste is noodzakelijk kwaad en dat doe ik zo min mogelijk. In mijn achterhoofd hoor ik steeds een vriend zeggen; “veel stof zit zacht”, dus…… daar moet je rekening mee houden, nietwaar;-). 

Maar gezellige aanloop over en weer……..dat is genieten. 

Zo kwam kleinkind 1, in opdracht van pastoor (hij durft he?) haar palmpasen stok offreren, kleinkind 2, was assertiever en hield hem lekker zelf. 

Ook waren er gezellige babbels en knabbels. 

En er kwam familie eens stevig bijpraten. 

En………er kwam een onverwachte lunchuitnodiging, die ontaardde in uitbundigheid, heeeeeel gezellig en….heeeeeel lekker. 

Je begrijpt dat het een ‘warm bad weekje’ was. 

Nu zitten we in de week voor Pasen, dat vergt de nodige voorbereidingen, ook leuk hoor. 

Tja…en in de tussentijd ben ik begonnen met het inscannen van oude foto’s en dat heeft een behoorlijke impact op mij, al die herinneringen, al die vervlogenheid, al die onschuld. 

Pure nostalgie dus en tevens flink aangedikt met de klanken uit de Matthaus Passion. 

In mijn jeugd ben ik flink begoten met deze passie, doordat mijn moeder hem zeker 6x zong in de ‘heilige week’ met het Collegium Musicum in Heerlen. Ons gezin was meestal 3x per jaar van de partij, eerst als groupie en voor de nazit in het Grand Hotel, maar later ook voor de bloedmooie muziek. 

Weken van te voren werd er door mijn moeder al flink gerepeteerd, wij zongen uiteindelijk feilloos de teksten mee, onze klank was niet te pruimen, kan ik jullie verklappen. 

Vooral de donder en de bliksem deed het goed tijdens de afwas, in het Duits uiteraard. 

Wat een weken waren dat en dan moest het paasfeest nog komen, tegen die tijd was de passie van mijn moeder verdwenen. Maar toch gingen we allen keurig in het ‘nieuw’ naar de kerk en daarna……………leefden we wekenlang in het huis van Jan Steen, het kruid was verschoten. 

Dat zal mij niet overkomen, ik laat de passie gewoon tot mij komen via de doppen en ondertussen, maak ik me nuttig. Ik heb hem inmiddels alweer 3x in het geheel genoten, 

rest mij nu te zeggen: 

“vrolijke paasdagen” 

De filosofie van 'Middelmatig'

Tjonge, jonge, wat een enerverende week ligt er achter ons. 

We vielen van de ene happening in de andere, vaak leuk, maar ook minder leuke gebeurtenissen. 

Dit alles ging gepaard met allerlei soorten emoties, pfffff, dat hakt erin hoor. Het ‘leuks’ wordt hevig geconsumeerd, maar het minder leuke ook en samen versterken ze elkaar nog eens door de straffe opeenvolging, begrijp je het nog? 

Het heeft me wel wat slapeloze nachten gekost, al dat heftigs. 

Kleinkind2 zou zeggen: “middelmatig”, zo noemt ze n.l. zaken die leuk en tegelijkertijd niet leuk kunnen zijn. 

Het was voor haar verbijsterend, te moeten concluderen dat dat zomaar kan. Om de vinger er enigszins op te kunnen leggen, heeft ze dit fenomeen ‘middelmatig’ genoemd. De ups en de downs zijn dan lekker door elkaar gemengd en voelen daardoor draaglijker aan. 

Gezegend zijn degene die geen ambivalentie kennen, geen dubbel gevoel, maar gewoon ‘middelmatig’. 

Maar goed, we zitten nu in rustiger vaarwater. 

Ik zit nu in de ‘herstelfase’ en voel me middelmatig. 

Deze week was het weer oester- en kreeftweekend bij onze favoriete 'kroeg', MOEKE. 

Wat een super initiatief! Wat was het lekker! We hebben gesmuld! chapeau voor Arlett. 

De 'Huis Sommelier' Jan, had voor heerlijke wijnen gezorgd, onder andere mijn favoriet: de Puilly Fumee, hmmmmmmmm dat gleed er lekker in hoor. Ook chapeau dus voor Jan (wat een lekker beroep overigens ;-)) 

Die avond was duidelijk een UP!