Perge en Aspendos

8 april 2014 - Antalya, Turkije

Na de vermoeiende dag, smaakte het eten in ons hotel ons uitermate goed! Het lijkt wel alsof het eten elke dag beter wordt. en oh, ik kan bijna ook geen weerstand meer bieden aan de toetjes, ohhhh wat kunnen ze hier lekker koken. Ik weet zeker dat ik verder uitgedijd ben. 

Tijdens het diner spotte we een familie met een soort Joran vd Sloot knul. Echt, hij lijkt erop en hij gedraagt zich zo! De hele familie is trouwens erg apart met allerlei voelbare onderhuidse spanningen. 

Marjan, inderdaad zijn de drankjes hier aan de dure kant, maar je kunt het zo gek maken als jezelf wil, bv een wijntje kost normaal €4,50 en tijdens happy hour heb je er 2 voor deze prijs. De eerste dag nam ik verse sap voor €3,50 en nu koop ik hem in een cafetaria voor €1,- We worden elke dag slimmer hoor. Maar…feit blijft dat het hier goed toeven is, we hebben geboekt via OAD, een pakketreis. 

Hub, ik heb je professionele adviezen opgevolgd en het gaat goed met deze dame. Thank You! 

Vandaag hebben we het rustig aan gedaan, lekker laat ontbeten, wat geschreven, gelezen en geslenterd in de oude stad. 

We zijn nog even een drankje gaan doen aan de haven en hebben weer sneeuwballetjes gekocht voor de kids. 

Onze cultuurhonger is ook bevredigd vandaag, we hebben het Kaleici museum bezocht. We zijn nu volledig op de hoogte van het reilen en zeilen van de mensen in de mooie osmaanse villa’s ten tijde van 19e eeuw. Tevens hebben we een christelijke kerk bezocht, waar een bijzondere streekgebonden keramiek tentoonstelling was. 

Daarna zijn we naar de plaatselijke ‘excursieverkooptoestand’’ geweest en hebben een excursie geboekt naar Aspendos en Perge en nog een of andere waterval en…(ook weer een lunch erbij, ha ha!) 

Maria, Termessos, stond ook op het verlanglijstje, maar dat gaat niet meer lukken. Ach, als we volgend jaar omgeving Dalyan aan doen, dan kunnen we volgend volgend jaar Termessos en die brandende vuurtjes en Pamukkale en en en en en en!!!!! Oh, Turkije is zoooo groot en zo mooi! 

Woensdag gaan we met de tram naar het archeologische museum hier in Antalya en daar zullen we vele beelden ed. uit de opgravingen van Myra/Aspendos/Perge enTermessos kunnen aanschouwen. 

Donderdag, slenter/inpak/eet/koop/geniet en betaaldag! 

Perge en Aspendos

Vanmorgen hadden we alle tijd om rustig te ontbijten, daarom besloot ik om de kok een samengestelde omelet te laten bakken. Je kan hier kiezen uit allerlei ingrediënten om bij je omelet te voegen. Telkens als ik een keuze maakte wat ik erbij wilde hebben, gaf de kok me de Turkse benaming, zo leer je nog eens wat! Ik wilde er ook graag kaas in hebben en de kok vertaalde het voor me en ik verstond penis, echt. Met een stalen gezicht herhaalde ik het en zei ‘please penis’. De kok verschoot en zei serieus ‘’penee’ of zoiets (Maria…help!) en ik herhaalde dat weer keurig. Toen de kok me de omelet gaf, zei hij met een big smile: ’alsjeblieft, ei met penis’. Nou, ik denk dat dat nu een gevleugelde uitdrukking is onder de koks hier, want ik zag ze daarna best wel lachen. 

Maar ik kan wel jullie vertellen dat Maurice en ik nu onder ons ook het peniswoord voor kaas gaan hanteren. Het Turks is zoooo moeilijk te verstaan voor een leek, zo verstonden we ook steeds Portugal in plaats van portekad ( of iets in die richting?), als ze het hadden over een sinasappel. 

De omelette heeft me goed gesmaakt in ieder geval. 

Na het ontbijt liepen we naar het excursiekantoor en daar troffen we onze gids voor vandaag, een mooie Turkse studente Filosofie, met als 2e studie Marketing. De voertaal zou Engels zijn. De eigenaar van het bureau, ontpopte zich als chauffeur en leidde ons naar een heel klein modern vw busje. Dat beloofde wat, een kleine groep dus! Een eind verderop haalden we een Engels stel uit Manchester op en daarna een vrouw uit Sri Lanka (woonachtig in Geneve) met een Chinese zwaar hoestende dochter van ongeveer 9 jaar. De gidse, genaamd Guyju, vroeg ons, ons voor te stellen, vandaar dat ik deze feiten kan vermelden. Ik vond die Sri Lankaanse een interessant tiep en ik nam me voor om in de loop van de dag een gesprek met haar aan te gaan. Helaas begon de dochter in de bus steeds meer te hoesten, ze had longontsteking bleek, maar ze was aan de beterende hand zei de moeder. Eenmaal aangekomen in Perge, begon het arme kind in te storten en besloot de moeder om een taxi terug naar Antalya te bestellen. 

Toen waren we nog maar met z’n vieren. 

Perge ligt in een laagvlakte en in de omgeving zie je talloze katoenvelden. De katoen is nu rijp, of hoe dat ook heet, er wordt door vrouwen geplukt. Lijkt me zwaar werk! 

Perge is een antieke Romeinse stad die onder allerlei tijdsinvloeden bestaan heeft. Er is bijzonder veel te zien en veelal in goede staat. Het is origineel, dit in tegenstelling tot Knossos, dat zo ongelofelijk onecht is opgekalefaterd. Deze stad lijkt totaal niet op Efeze, dus de ervaring van het zien, was uniek en bijzonder. 

We zagen overblijfselen van kerken, een enorm aquaduct, een agora (marktplaats), koudwater-frigidarium/warmwater-tepidarium/heetwater-caldarium thermale baden, een verwarmingssysteem, een arena, een theater en een intelligent uitgedacht watertoevoerkanaal vanuit de bergen. Zeer bijzonder om daar rond te struinen en dat vonden vele geiten ook! 

Daarna gingen we Aspendos aanschouwen/ervaren, maar eerst moesten we de opdringerige kooplui, namaak Marcos Aureliussen en vrolijk aangeklede kamelen met hun baasjes van ons afschudden. 

Anekdote: Je gaat hier dagelijks ‘sec’ je hotel uit en keert s’avonds terug als kerstboom, behangen met speldjes met ‘ogen’ en dolfijntjes, die je krijgt als ‘present’ van de kooplui in de hoop dat je waren van hen afneemt. Je wordt letterlijk besprongen vanuit het niets. 

Aspendos, HET beroemde antieke theater, waar de gladiatoren met de wilde beesten vochten, is zeer best bewaard en enorm van omvang en AMAZING. Wij zijn omhooggeklommen ondanks mijn hoogtevrees en Maurice zijn onstabiliteit en hebben gezongen om de akoestiek te testen (GOED!) Ik kan deze ervaring niet beschrijven, je moet het ervaren, heel bijzonder. 

Na alle emoties was het tijd voor de inclusive lunch en wat bleek? We belandden weer in een ‘vreetschuur’, maar nu aan een kabbelende rivier. Het zat er vol met etende/pratende/brallende Fransen, afkomstig van een cruiseboot. En wat was de keuze van het eten?…..kipspies of forel. Uiteraard kozen we weer de forel! Maar……. Dit keer kregen we vooraf een bord vol met heerlijke Turkse mezes (Maria…..we kregen er superlekkere kaassigaartjes) en krakend vers brood. De forel was net zo TOP als bij Sinterklaas en we kregen nog een lekker stuk met honing doordrenkte cake! Moraal van dit verhaal: vreetschuren kunnen als ze met de Turkse strategie geleid worden, subliem zijn! We hebben er gesmuld met onze nieuwe Engelse vrienden en hebben daar ter plekke onder het genot van het eten en de wijn ‘facebook’ vriendschap gesloten. 

Met volle buikjes stegen we weer in het busje en dreigden in te kakken, maar de watervallen stonden nog op het programma. Deze bevinden zich in een prachtig park, met aan de ingang wederom kamelen en handelslui. De watervallen waren wel aardig, maar niet wauw. We raceten onder leiding van het lieve goedonderlegde gidsende meisje het park door via vele trappen op en af, pfff, dat viel echt niet mee. Maar het was mooi daarzo. 

Het was weer een dag met een gouden randje en…… naast de Engelsen, ben ik nu ook een Turkse facebookvriendin rijker.