Piemels, Duinen en Frustratie

Piemels, Duinen en frustratie

Tjonge, jonge, door alle wifistress heb ik mijn vorige verslag er 3x opgezet, als ik weer thuis ben zal ik de boel wel even stroomlijnen. Die wifi die ik gekocht heb en die het niet doet, daar baal ik zo ongelofelijk van....dussss......bij deze een oproep.....boycot vanaf nu wavenet op Gran Canaria....of........kan iemand me helpen om die lui te porren.....IK WIL WIFI!!!!! 

Maar..........ondanks die shit nietwifi hebben we een hele mooie dag gehad vandaag. 

Ik was al zeer vroeg uit de veren, dit tot groot verdriet van manlief. Hij lag nog lekker te knorren en ik had mijn wandelschoenen al aan.......om 6 uur in de ochtend welteverstaan. Ik begon wat te fluiten, te zingen, deed een afwasje en kuchte wat, maar het heerschap gaf geen sjoege. Uiteindelijk ben ik maar wat gaan rondstruinen om wifi te zoeken buiten, maar.....al die tenten zetten hun modems uit als ze gesloten zijn, horken zijn het. Gelukkig heb ik intens genoten van de zonsopgang, prachtig, ik heb er ook een foto van en die volgt als ik eindelijk goede wifi heb, wellicht thuis dus. 

Om 8 uur ging de bakker open en ik kocht een kakelvers nog warm stokbrood......daar kon ik mee thuiskomen om manlief in de hurry up mode te krijgen, dacht ik. Maar hij werd er niet warm of koud van en vond mij maar irritant aanwezig. Ik moet eerlijk zeggen dat ik toen wat bozig ben geworden, de afspraak was: op tijd gaan wandelen naar de Sahara! 

Gelukkig zag ie de ernst van mijn boosheid in en vertrokken we uiteindelijk toch nog om 9 uur. Eerst even naar de Neckermanjuffrouw om een excursie te boeken en toen naar de boulevard. We namen daar de lift (echt waar!) naar het strand, liepen naar de vloedlijn en begonnen te lopen, richting Sahara. Manlief is een zandhater, maar hij durfde na de aanvaring amper te protesteren, maar toen ik na 100 meter koers zette naar het rulle zand en licht glooiende duintjes, begon hij aardig te sputteren. Ik liep genietend met uitroepen van ahs en ohs gewoon door en zette koers naar duinen van forser formaat..........en......hij had het niet meer. Ik liep stug door en beklom een pracht van een duin en........manlief begon er opeens ook plezier in te krijgen, het was ook zoooooo leuk, wel wat zwaar, maar het afdalen was weer een superbelevenis, soms zaten we tot onze knieen in het zand en gleden we de duin af. Wat hebben we genoten...een grote speeltuin, prachtig! Uiteraard heb ik prachtige foto’s en hopelijk gaat die shitwifi werken...bla die bla die bla die bla. Na het speeluurtje in de zandbak, begaven we ons op een regulier pad richting vuurtoren van Maspalomos. We passeerden een naturistenenclave, her en der in de bosjes lagen naakte mensen te zonnen, maar ze lagen ook onbeschaamd langs het pad met hun edele delen te pronken. Opvallend waren de vele kaalgeschoren ingevette schaamstreken, bizar allemaal en narcistisch. 

In Maspalomas kwamen we opeens in een compleet andere wereld, een kakwereld wel te verstaan, je houdt het niet voor mogelijk wat daar allemaal liep te brallen en te pronken. Mensen met veel goud, poepsjieke kledij, potsierlijke hoeden en oudere mannen met jonge vrouwen. Wegwezen dus, alles was daar 2x zo duur dan in Playa, bah! We hebben wel even de vuurtoren bewonderd en gefotografeerd, hij doet overigens nog steeds dienst. Jammergenoeg was het museum dicht, hoe kan het ook anders, ha ha ha. 

We begonnen aan de terugtocht en liepen een stuk over een kamelenpad met dito stront en sloegen daarna een ander pad in met her en der prachtige bossages. Maar langzamerhand kregen we in de gaten dat we in homoland liepen. Allemaal blote uitnodigende nichten die er echt duidelijk klaar voor waren. Een homo had zelfs met stenen in het zand ‘geschreven’: “Grattis met Hans”, dus die arme ziel was zo behoeftig dat ie het gratis wilde doen, van de ellende zette hij er een t extra in. 

Ik heb niets tegen homo’s, maar deze nichten waren een aanfluiting voor het homoschap, ronduit smerig. Moeten wij als vrouwen eens proberen, om daar helemaal in de kwijl klaar te staan om te gaan seksen. BAH. We wisten niet hoe snel we daar vandaan moesten komen en dat duurde lang kan ik jullie vertellen, bah, daar ga ik dus niet meer lopen. Zonde, het is daar zo mooi, ik snap niet dat deze wildgroei getolereerd wordt. 

Na de homoscene kwamen we weer in de duinen terecht en genoten onvervalst verder. 

Toen we ‘thuis’ kwamen, bleken we 5 uur gewandeld te hebben, we hebben dat niet in de gaten gehad en waren totaal niet moe. Het was een unieke ervaring in alle opzichten. 

Bij een grote super sloegen we een enorme hoeveelheid groentes, vlees, rijst, aardappels en fruit in en kochten op de valreep nog een pracht van een snijplank, er zou vanavond eens gezond gekookt gaan worden. 

Maar.....eerst nog even een aanbevolen wifi plek uitproberen, een uur lang zelfs en..............Nada, NIETS. Woest en gefrusteerd zei ik tegen manlief: ik kook niet meer vandaag, ik heb het gehad met de nietwifi, we gaan naar de chinees en die heeft wifi. Manlief vond het prima, hij houdt wel van een vol bord. Hij heeft goed ingenomen daar en ik ook....veeeeeeel wifi dus!

Relaxed

Wauwwwwww, vanmorgen, in het ochtendgloren, vers gedoucht, met natte haren, op ons riante terras onder ONZE 12 palmbomen.............was er WIFI en ......die werkte en was redelijk snel!!!! 

Ik wist niet wat me overkwam, dit had ik echt nog niet meegemaakt hier. 

Dus ik heb snel het verslag op de site gezet en foto’s en....de laatste foto’s gingen steeds langzamer. Ik vertrouwde het niet en dacht; ik zet er geen foto meer bij en....ja hoor, ik knalde van het net en kreeg een dreigbericht.......ik had teveel wifi tot me genomen, als ik dit nog eens doe, knallen ze me er helemaal voorgoed vanaf, HORKEN. 

Nu ben ik dus BANG! 

Maar....voor vandaag; jubelstemming, wat had ik normale wifi gemist en ja Riet, ik ben verslaafd, ik wil mijn verslag kunnen posten, ik wil er foto’s bij plaatsen, ik wil mijn facebook bijhouden, ik wil het weer checken, ik wil mijn mail ophalen en ik wil kunnen viberen en skypen. Dat is toch niet te veel gevraagd, we leven toch in de 21e eeuw, je moet met je tijd meegaan en.....Gran Canaria is toch geen 3e wereld land, het behoort toch tot het moderne Spanje en het is toch afhankelijk van de steun van Europa en van de toeristen? Dan zorg je toch dat die toeristen in het watje gelegd worden? Eigenlijk verwacht ik dat watje ‘grattis’, maar ik heb ervoor betaald bij wavenet en dan wil ik dus ook WAAR voor mijn geld. PFFFFF, volgens mij hebben zij het nu ook begrepen en kreeg ik vanmorgen opeens echte wifi voorgeschoteld!!!! Een mooier begin van de dag, had je mij niet kunnen geven! 

En........manlief.....kwam redelijk snel uit zijn bed en........ging brood en water halen, joecheeee. 

Na het ontbijt besloten we om vandaag toch een wandeltocht in te lassen (het was onze rustdag:-)). 

We startten aan de boulevard en liepen op ons gemak langs de kust naar San Agustin. Het is daar een stuk rustiger, maar de stranden zijn kleiner en zwarter (vulkaanzand). 

Het was een aangename wandeltocht langs de kust en ik denk...dat.......de prachtige boulevard met EU geld is betaald! 

Opvallend was dat ik alleen maar vrouwen zag vissen. 

Het was een heerlijke tippel en uiteindelijk liepen we tegen een enorme rots aan, we konden niet meer verder, TERUG dus, langs dezelfde route en dat was geen straf. 

Zo hadden we op onze vrije dag toch weer 3 uur gelopen. 

De rest van de dag hebben we heel relaxed doorgebracht in onze palmentuin en ondertussen hielden we contact met dochterlief en hoorden we van haar het laatste nieuws over ideale schoonzoon die de alternatieve elfstedentocht reed in Oostenrijk voor skate4air. Super prestatie! 

Ook hoorden we dat er 10 cm sneeuw is gevallen in Nederland, brrrrr, dusssss....volgend jaar zijn we weer weg in de winter, hier is het beter, veel beter. 

Ik heb vandaag eindelijk de sterren van de hemel gekookt, 4 soorten groentjes met kalkoenfilet en rijst. Het was smullen geblazen en nu....nog een laatste wijntje en dan......vroeg in het nest, want morgen.......gaan we op excursie, we gaan het hele eiland ronden en komen in het groene Noorden, het bergachtige Midden en in het tropische Zuiden (Gran Canaria is een mini continent!).