Portimao, schoorstenen en een slok te veel

We zijn hier nu al 5 weken en…..het voelt niet zo. De overwintersleur is niet ingetreden, elke dag gaan we weer met kinderlijke nieuwsgierigheid tegemoet. We genieten met volle teugen, men neme dit letterlijk en figuurlijk. 

Maar….. aan alles komt een eind, we gaan de laatste Algarveweek in. 

Deze week gaan we niet meer weg met bus of trein, we zullen zoveel mogelijk in Olhos d’Agua te vinden zijn. Wij vinden het daar prettig, veel locals, lekker eten, schitterend rotsig strand, vindplek voor aparte schelpen (ik heb weer een roze hoorntjesschelp), kuitenbijtende straatjes, lieve honden en noem maar op. 

Om onze kids te pleasen, hebben we nog een middagtrip gemaakt naar Portimão. Zij gaan in de zomer naar Alvor en dat stadje ligt daar vlakbij, dus ik weet wel zeker dat zij regelmatig gaan shoppen in Portimão. 

We hebben ons dit keer lekker luxe laten vervoeren door een zeer geavanceerde minibus met 26 leren kuipstoelen, je kon er zowat in liggen. Als we bij onze Djoser rondreis ook zo’n bus krijgen, dan zit het wel snor! 

In Portimão sluit men de winkels van 13.00 tot 15.00, dus houdt hier rekening mee! Wij waren te vroeg, dus laste de gids een extra stop in, te weten Praia de Rocha. Ze zeggen dat dit het mooiste strand van Portugal is en ik denk dat de jongeren dit zullen beamen. Het strand is lang en breed en er zal in de zomer genoeg te doen en te zien zijn. Er bevinden zich vele resorts in allerlei vormen en maten, er is zelfs een heel hoteldorp in de vreemdste kleuren. 

Wat ik heel indrukwekkend om te zien vond, was het feit dat daar een enorme rivier eindigt in de oceaan met enkele prachtige bruggen eroverheen! 

Tegen 3-en werden we gedropt in het centrum en de winkels werden zoetjes aan uit de slaapstand verheven. Braaf togen we vanaf een mooi plein door de winkelstraten en…..we hadden het gauw gezien….niets voor ons, maar de kids zullen het zeker geweldig vinden. Er zijn veel lederwarenzaken, juweliers, kledingzaken, schoenenzaken, maar geen grote ketens! 

Wij wilden een cd kopen, maar geen cd te bekennen! Toen hadden we het helemaal gehad en zijn buiten de betreden paden gaan rondstruinen en kwamen in schattige steegjes terecht met de nodige ontroerende geveltjes. En…. als je in Portimão en omgeving goed oplet, kun je iets bijzonders spotten: Schoorstenen! Nee, ik bedoel niet de schattige Moorse dakschoorsteentjes, maar hele grote bakstenen schoorstenen vanaf de grond. Ze staan zomaar in het wilde weg lijkt wel en……op ieder geval zit wel een koppel ooievaars. Wat bleek bij navraag; die dingen zijn overgebleven van de visverwerkingsfabrieken. De fabrieken zijn neergehaald en de terreinen zijn volgebouwd met vaak spuuglelijke betonnen bouwsels, maar de schoorstenen zijn beschermd en mogen niet afgebroken worden. Soms zie je hilarische taferelen om de grond eromheen toch goed uit te nutten. Wat zullen die ooievaars een lol hebben door die gekte om hen heen en zij……..zij zitten daar lekker vrij in de lucht. 

Er is een mooie kerk in Portimão, zeer Moors getint, helaas waren ze hem aan het restaureren en konden we er niet in. 

Uiteindelijk togen we ten terasse en gingen aan de wijn en ik aan de soep en Maurice aan de friet. Die soep was bijzonder smakelijk, pompoensoep met groentjes, echt heerlijk. En de prijs die we moesten betalen voor 4 wijntjes, de soep en de frietjes met mayo was…….€6,-!!!!!!!!!!! 

Al met al is onze stadstrip geslaagd te noemen! 

En……er resten ons nog een paar heerlijke zonnige dagen en….we gaan op de luie tour, zon, zee, strand, lezen, eten, slenteren, wijn, apennoten en BVN. 

Een slok te veel

De afgelopen dagen zijn we in een lethargische staat vervallen door het heerlijke weer. Het is nu 23 graden en ik moet zeggen; dat is een prima temperatuurtje. Maar in zee of zwembad zul je me niet zien, dat is veel te koud! Er zijn luitjes die het wagen, stoer hoor! Je ziet ook mensen met surfpakken aan in de zee, dat is slim! 

Maurice is een echte zongenieter, hij is dan ook gitzwart geworden, we lijken nu wel duo penotti, echt waar! Ik daarentegen, wordt rusteloos van het zonnen, eventjes is ok, maar dan ga ik me vervelen en begin te vervelen. Tot mijn groot verdriet heeft Maurice die muziek constant in zijn oren, dus als ik spontaan even wat bijzonder leuks opmerk gaat dat meteen aan de mensheid verloren. Herhalen doe ik het al lang niet meer, ik kijk dan gewoon bozig! Gezellig he? 

Ik doe soms ook net of ik wat zeg, je weet wel zonder geluid, heel serieus kijkend. Maurice haalt dan de toestanden uit zijn oren en zegt …… He? Ik: “ik zei niks”! Gezellig he? 

Maar….soms zijn de doppen er even uit en nemen we samen het volkje rondom ons lekker op de korrel, zo hebben we de gatmannen, Hello Kitty, de toiletjuffrouw, de padvinder, de navel, Plopsik, Charolais, e-obeen en de grietmaaier. 

Van lezen komt buiten momenteel weinig, ik ben met ’Congo’ bezig en daar heb ik al mijn hersencellen voor nodig en bepaald vrolijk wordt je er ook niet van. 

Het is een boek met erg veel informatie, het is net of je een geschiedenisboek leest. Ik ben zo’n rare die altijd trouw het boek eerst uitleest alvorens aan een ‘verse’ te beginnen, vandaar. Wellicht zal ik deze vakantie het boek terzijde leggen tot we weer thuis zijn? 

Uiteraard heb ik mijn sudoku’s (7st) en voor de rest ga ik aan de wandel, naar de wifi, ‘viberen’ enzo. 

Als Maurice genoeg gezond heeft, gaan we wandelen, uit eten en evt. boodschappen doen. Zo ook gisteren en….het liep lichtelijk uit de hand, het was te leuk , te gezellig en te lekker. We zaten weer bij onze vissers en namen er nog maar 1 extra op en rond schemertijd waggelden we weer huiswaarts en Maurice………..viel 2 maal in de bosjes. Hij is sowieso niet zo stabiel en nu met 1 wijntje te veel op, belandde hij op de Algarvse aarde, gelukkig liepen we in de rimboe en heeft niemand het gebeurde kunnen waarnemen. Maar….ik heb er wel een foto van!