Relaxed in Aguilas

8 juni 2014 - Águilas, Spanje

Wat een belevenis, wakker worden met vogelgekwetter en verder....... stilte. 
Heerlijk om weer in de natuur te bivakkeren. Toen ik de gordijnen voor onze riante raampartij opende, kwam het zonnetje net boven een berg uitpiepen, fabelachtig mooi. 
We zitten op de 2e etage en hebben vol zicht op de bergen en....we hebben speciale ramen, one way look, super!
Na de ochtendrituelen liepen we naar het restaurant bij het 'broken' zwembad, daar stond een ontbijtbuffet klaar, van alles wat en heeeel veel vers fruit, een eldorado voor mij!
Tja en vandaag moest manlief eraan geloven, stranddagje! 
Omdat het nog niet zo heet was, besloten we naar de kust te lopen, zo fijn om weer in de natuur te zijn. We plakten er nog wat extra kilometers bij van plezier. 
Aguilas is eigenlijk geen mooi dorp, veel flatgebouwen en vooral rommelig. Oorspronkelijk was het een vissersdorpje met laagbouw. Maar blijkbaar besloten vele Spanjolen om hier te gaan wonen in verband met werkgelegenheid in de omgeving, en werden er hot en her wat lelijke flats gebouwd, bijna op het strand zelfs. Je ziet geen hotels aan het strand, trouwens, je ziet ook geen toerist, het is hier totaal niet toeristisch en dat heeft voor ons weer z'n charme. 
Pal aan het strand, ligt een gebouw dat wel de moeite van het bekijken waard is, helaas wordt het omgeven door lelijkheid. 
We installeerden ons op een badlaken, want er zijn hier geen bedjes, haha. 
We keken onze ogen uit, toen de Spaanse families arriveerden met zowat hun hele huisraad, er werden complete hutten gebouwd. Ze weten er wat van te maken hoor. 
Wat betreft Pinksteren, hier wordt er niets aan gedaan, alle supermarkten zijn gewoon geopend en we hebben geen flamencojurk gezien, helaas.
Zowel in Lorca als hier, wonen veel moslims. 
Manlief voelde zich toch niet zo happy in het zand, hij bleef angstvallig op zijn badlaken zitten, bang om zand erop te krijgen en erger nog, op zijn lijf. Wat was hij blij, toen ik de sessie afblies, hij werd meteen vrolijk. We zijn weer rustigjes teruggelopen naar het hotel en hebben daar weer gegeten. Dit keer was er een echte ober, een kaart hebben ze niet en het menu del dia was weer hetzelfde als gister. Toen ik opperde dat ik wel zin had in kip, kon dat ook, geen probleem. 
Gouden greep, de kokkin had er een mooie 'stoof' van gemaakt, smullen hoor. 
We hebben nog even op een bedje bij het 'broken' zwembad gelegen en kunnen deze dag als 'goud' bestempelen. 

 

 

Foto’s