Thuis en Post Scriptum

THUIS!

Lieve lieve lezers, we zijn weer thuis! Heerlijk, ik was er echt aan toe. Heb ik eigenlijk nooit gehad, ik ben altijd blij om op pad te zijn, maar dit keer had ik het echt gehad na 3 dagen. Het was niet omdat ik iemand zo miste of omdat ik me niet meer amuseerde, nee, langzaam maar zeker maakte de wehmud van de vergankelijkheid aldaar me depri, ik en Maurice ook wilden weg, het was voor ons niet goed daar. We hebben een fijne tijd gehad, de wandelingen gemaakt die we wilden, een leeg hoofd gekregen, genoten van het officiële luftkuhrord en uiteraard van de prachtige natuur. Ach, ieder het zijne, alleen houd ik mijn hart vast hoe lang ze daar in de Eifel nog toeristen weten te trekken. Vanmorgen hebben we de hoteleigenaren bedankt voor de freundlichkeit en de service en hebben een leuke fooi gegeven voor de aardige diensters. We vertrokken opgelucht richting Achen en belandden in een enorme file, toen op naar Heerlen en je raadt het al, weer file. Uiteindelijk kwamen we bij de flat van mijn jonge jaren. Het zag er precies zo uit als in mijn herinnering. De aanblik was goed, niet verpauperd en maakte heel wat bij me los, hier was ik kind geweest! De tocht van daaruit naar mijn school wist ik nog precies te vinden, helaas.…. de school was afgebroken, maar de bomen stonden er nog. De looptijd van mijn huis naar de school bedroeg 20 minuten, pittig toch, voor een kleintje en dat 2x per dag? Wij werden nooit met de auto gebracht en zelfs niet eens onder begeleiding van een ouder! Het was fijn om dit alles weer gezien te hebben, maar nu beschouw ik het als afgerond. We zijn weer thuis!

Post Scriptum

Manlief is weer aan het werk, mijn wasje draait en ik heb even een koffiemoment. Het is heerlijk weer thuis te zijn, maar in het achterhoofd zindert de volgende reis, die we al in Januari geboekt hebben daarover later meer. Even wat mensen in het zonnetje zetten: 

Maria, ik begin bij jou omdat je toch al in het zonnetje staat/ligt/fietst, daar in het verre Turkije. Hartelijk dank voor je mail en berichtjes en voor de tips die je ons gaf. Je gaat er zeker meer over horen/lezen. Ik vind het leuk dat jullie mijn relaasjes met plezier lezen, maar dat is wederzijds, ik ben ook altijd blij als ik weer een verslag van jullie zie verschijnen. Jullie hebben zoveel kennis van de natuur, ik heb onderweg vaak gedacht, dat het handig zou zijn als we jullie bij de hand hadden, want wij weten niet wat we zien, voor ons lijken alle kruipers/sluipers/vliegers etc. op elkaar. Maar die vos hebben we toch mooi gespot he? Ik zal een foto plaatsen van het prachtbeest. Geniet van jullie huisje en tot lezens en wellicht tot ziens in Dalyan. 

Marjan, mijn trouwe poster, leuk, je reacties, ik lees ze met plezier en heb er veel aan, je begrijpt wat ik bedoel, ik denk dat we verwante zielen zijn! (Ik lijk wel een geitenwollen, te blije anwb sok!) Nogmaals, bedankt en….wellicht komt er snel weer iets van jouw hand? Geniet van je kids en je kleinkind, laat je niet leven en……het is sneller augustus dan je denkt! 

Ook de andere reacteurs, leuk, bedankt! Het is zo leuk om te merken dat mijn verslagjes gelezen worden, ondanks mijn soms wat krakkemiggig nederlands. Ik denk dat ik een misplaatste en onbehandelde dislect ben. 

Zo, Heimbach is voor mij geschiedenis, helaas de extra kilo niet. 
We hebben nu nog 8 weken voor de boeg en dan gaan we naar…………Samos (1 week met daarin 1 dag naar Turkije) en dan een binnenlandse vlucht naar Lesbos (1 week met daarin wederom 1 dag naar Turkije). We willen die weken goed uitnutten en hopen veel te zien. TIPS?????? Altijd welkom! 
Ciao, Yvonne