Voettocht naar Sendraboots

Vannacht hoorden we het al.........storm! Het gierde door de kieren, maar.......we lagen lekker, draaiden ons om en sliepen verder, als marmotjes. 
Wederom gelouterd, werden we wakker en ik, zei de gek, verzorgde weer de koffie en......we namen even de tijd voor een korte werkbespreking. 
Manlief kneep het hem als een ouwe dief....strand?......zand?........storm?, maar hij hield zich kranig, want hij had weer een strand dag beloofd. 
Dat wilde ik hem echter niet aandoen, ik ben al zo blij dat ie langzamerhand over de streep gaat, dus..........vette pech voor mij, maar.......ik ben beregoed in het ombuigen naar vette Blij. Manlief zag het gebeuren, hij zag het in mijn ogen toen ik zei: "natuurlijk gaan we niet naar het strand, zullen we aan de wandel gaan en naar de Sendra store lopen"? Ook vette blij voor manlief, pfffff, daar was ie effe goed van af gekomen en hij ziet me graag in de laarsjes, dus hij was voor!
Na een goed ontbijt ( Maurice had nu maar 3 flinke koeken als dessert), sloegen we aan de wandel. Op Google maps, had ik ongeveer de route gezien, maar het liep uiteindelijk wel wat langer. Ook werden we beiden zo nu en dan gezandstraald omdat er vele grondwerkzaamheden plaats vonden op onze route. Maar we namen de boel voor lief en genoten van de lange tocht. Op een gegeven moment was ons voetpad en het aangrenzend fietspad afgezet met politielint, heel vreemd vonden we dat. Er was niets te zien, geen boom die op instorten stond en geen sinkhole ofzo, dus we besloten om vlak langs het lint te lopen en wat zag ik daar??.......het leek wel een behoorlijke bult van bijen en ja......het waren honderden bijen op een hoop, op de stam, grrrrrr, we wisten niet hoe snel we weg moesten komen en besloten op de terugweg er zeker niet langs te gaan lopen, maar.....deze dame had wel even de euvele moed om er een foto van te maken. 
Uiteindelijk belandden we in een lieflijk dorpje en zagen een super local kroeg, daar zouden we 'na Sendra' een glaasje met een tapa tot ons gaan nemen hoor.
En opeens........lag daar de Sendra store, vette Blij voor mij en........het was een outlet! Manlief opperde dat ik best wel twee paar kon kopen dan, wow!!!!
Nog even een foto en naar binnen. NIET dus, de boel was gesloten, net deze dag hadden ze besloten om de zaak om de een of andere reden dicht te gooien. Wat stonden wij daar beteuterd te kijken zeg, hele vette pech!
Op naar die leuke kroeg dan, ons verdriet verdrinken.......NIET dus, dicht!
Slik, slik, slik en.......we waren er overheen, wat een geld hadden we nu ineens uitgespaard, dat is bijna weer een reisje hoor!
Al keuvelend liepen we weer in uur terug naar Almirante Hotel en zegen neder bij het zwembad, prima te doen hoor. 
We besloten niet meer op zoek te gaan naar een restaurant en te eten in ons hotel......weer een voltreffer, het was verrukkelijk! Gegrilde groentjes, salade, biefstuk voor manlief en weer een dorade voor deze dame. 
Wat een dag weer en echt wel vette blij hoor!