Winter en.....Crisis

Home Sweet Home

En ja hoor, daar is ie, de winter! De herfst is passé en de volgende jaarlijkse narigheid doet zijn entree. 

Inmiddels heb ik de winterkleren weer binnen handbereik en ik heb zelfs nieuwe kekke laarsjes kunnen en willen scoren. 

Ik had jaren geleden, outdoor laarzen gekocht in een tijd dat het merk nog niet snobby was en heb die dingen ter reparatie aangeboden, want ze zijn het nog dubbel en dwars waard. 

Toen de schoenmeneer belde om blij mede te delen dat ze klaar waren, flapte ik eruit dat manlief ze wel even op zou komen halen. Tja….ik had manlief onderschat, hij stond erop dat ik meeging, lopend nog wel. Nou…dat heeft heel wat voeten in de aarde gehad, oftewel hakken in het zand…..ik had geen zin, brrrr, die kou in, brrr. Manlief opperde dat ik dan meteen kon kijken naar leuke trendy voetversiersels op hakken, die waar dochterlief ons attent op had gemaakt. Tja…toen was ik om, want dochterlief weet wat mooi en trendy is, ze weet het als geen ander, ik vertrouw er blindelings op. Meestal laat ik haar de boel meteen voor me kopen, scheelt mij weer gedoe. Maar dit keer was het manlief waar ik tegen op moest boksen en hij was onvermurwbaar, dus slaafs volgde ik hem 25 minuten lang naar de schoenwinkel. Daar aangekomen ‘vergat’ ik naar mijn gerepareerde laarzen te vragen en vloog meteen op ‘de’ laarsjes af, terwijl manlief braaf naar het ‘schoeisel’ vroeg. Maar…… God straft meteen, de kekke laarsjes waren er niet meer in mijn maat, “jammer dan” zei manlief. “Echt niet” zei ik en zette maar weer mijn Uggsehakken in het zand, ik moest en zou nu dus iets kopen, ik was toch niet voor niks van mijn smurfsvillage, boek en wordfeud weggerukt! De winkel werd compleet op zijn kop gezet met als resultaat: niets wat me stond of niets in mijn maat, maar ik gaf niet op en zocht verder, totdat een hip verkoopstertje aankwam met de perfecte laarsjes, echt top! 

Met een big smile verliet ik de winkel en zette er stevig de pas in, de thuishaven lonkte………. ik ben voorlopig jaren voorzien van voetbekleding. 

Voor mijn oude moeder moet ik ook regelmatig mijn warme huis verlaten, zij duldt geen afzeggingen. Ik mag niet ziek zijn en geen onverwachte afspraken hebben. Zelfs als het stortregent, ijzelt, stormt, sneeuwt etc. etc., moet ik a la moment verschijnen als ze roept. Eigenlijk mag ik ook niet op vakantie, ze is er echt letterlijk van overtuigd dat het van hogerhand geregeld is dat ik haar slaaf ben. Ik kan zeggen wat ik wil, maar tegen een waan kan je niet op. Ach, ik lach er maar om, vooral toen de iron lady stelde dat ik de vakantietijd moest inhalen. Ik ben ervan overtuigd dat er pilletjes bestaan om het mijn moeder en haar omgeving wat makkelijker te maken, maar helaas wil de huisarts er niet aan. Het is allemaal nog te handelen voor mij en mijn moeder is redelijk tevreden. Ze woont in een aanleunwoning, heeft 4 uur zorg in de week en kookt sinds kort niet meer zelf. Als ze wil, heeft ze elke dag de mogelijkheid om aan een ‘leuke’ activiteit mee te doen, maar het ‘niveau’ is om te huilen. Wat dachten jullie van koersbal of naar de film van Ciske de rat of naar een ondergoedmodeshow? 

Dus………de 86 jarige dame zit in haar stoel, nipt met regelmaat een sherry’tje weg, doezelt wat, wacht op aanloop, kijkt wat tv……………… 

Uiteraard kom ik mijn huis ook uit voor de boodschappen en sociale gezelligheid, maar vooralsnog niet voor blij vrijwillig natuursnuiven. 

Geef me de tijd om even aan het onontkoombare te wennen. 

Deze winterhaat had ik al als kind, als iedereen blij in de sneeuw aan het spelen was, vroeg ik of ik a.u.b binnen mocht blijven. Tja, je zal het maar hebben. Toen ik nog jong en onbedorven was, liet ik me vaak niet kennen en was flink, maar nu….. 

Zelfs voor de Sint boodschappen kom ik mijn deur niet meer uit, leve het internet en de online winkels. Het kostte me een paar uurtjes sjoppen op het net, wat telefoontjes tussendoor met dochterlief en voila, de volgende dag in huis, mooi ingepakt en wel. Super! Een bijkomend voordeel was dat ik geen last had van pinstoringen, dat IDEAL werkt altijd! 

PS; Vandaag keur ik het ‘weer’ goed! 

Oei.....CRISIS...

CRISIS…………de broekriem aanhalen…………. ‘het’ wordt nog erger…….somberheid troef! 

Jaar in jaar uit hoor en zie je het instituut ‘Bea’, lijden op de tv:………… “Nederland….er wachten u zware tijden, we zullen met z’n allen………..” ! Ik krijg er de kots van, echt waar, is er nou geen manier om de boel wat positiever te presenteren? Elk jaar denk ik; oei het wordt nu menens en terugkijkend denk ik, heb ik wel genoeg genoten van het afgelopen jaar, want nu komt het…. Maar volgend jaar blijkt het dan pas echt serieus te worden. En zo gaat dat jaar na jaar maar door met die negativiteit. 

Mensen, als ik terugkijk, hebben we het beslist niet zo slecht gehad hoor en menigeen heeft de boel wel laten vergallen door al die onweerverhalen. Ok….een beetje serieus moet kunnen, maar vergeet niet te genieten van wat je nu hebt en… leef, consumeer en maak er wat van! 

En dat is nu precies hetgeen manlief en ik doen…..NU leven, onze zegeningen tellen, dingen ondernemen, prioriteiten stellen, genieten van alle lieve mensen om ons heen en noem maar op. We kijken heus wel naar de toekomst hoor, maar laten onze kwaliteit van leven er niet door vergallen op voorhand. Zo…..dat moest ik even kwijt. 

We zitten vol plannetjes en die krijgen langzamerhand vorm, maar ondertussen genieten we ook van onze dagelijkse beslommeringen. 

Het nieuwe jaar staat voor de deur…en ja………er zullen weer reizen gemaakt gaan worden en…waar willen we heen?, wat kunnen we uitgeven?, wat kunnen we aan? 

We struinen het internet af en ‘bezoeken’ vele mooie plekken, we springen van het een naar het ander en proberen te kiezen. Ons verlanglijstje is niet mis, het lijkt zelfs wel of het groeit. 

Om het kiezen wellicht iets gemakkelijker te maken hebben we ons aangemeld voor de clubdag van Koning Aap (net zoiets als Djoser). We willen volgend jaar nog een mooie rondreis gaan maken, nu kan bruin het trekken en hebben we fysiek nog de mogelijkheid om dit avontuur aan te gaan. 

Tevens ben ik weer bezig met het componeren van een voorjaarsreis met openbaar vervoer. Dat is ons vorig jaar goed bevallen en…..zo kom je nog eens ergens, je kan het zo gek maken als je zelf wil. 

Maar morgen gaan we eerst maar eens naar Arnhem, de dierentuin, want daar resideert morgen Koning Aap. Ze beloven ons op veel informatie/lekkers te trakteren. 

We hebben ons ingeschreven op een paar landenpresentaties. Ik ben benieuwd wat het ons en hen gaat opleveren. 

Ik zal jullie uitgebreid verslag doen en…..we gaan uiteraard ook nog even naar de echte aapjes kijken.